Kruip door, sluip door in Laakkwartier
Parkeeroverlast door auto’s en fietsen. Verkeerd aangeboden grofvuil. De bewoners van Laakkwartier hebben vrijwel dagelijks te maken met dit soort problemen. Zo ook Han en Yvonne Nicolaas: “Soms kan je je eigen auto niet eens inkomen."
Marc Tangel
De stoep in deze straat achter de Goeverneurlaan is niet eens overdreven smal, maar toch hebben Han en Yvonne zelden een vrije doorgang. “Soms staan er zoveel fietsen tegen de bomen geparkeerd, dat ik er met mijn scootmobiel niet langs kan”, merkt Yvonne op. “Gelukkig ben ik erg behendig, maar als ik er dan voorbij ben, liggen de meeste fietsen plat”. Haar echtgenoot Han vult aan: Een aantal weken geleden was het helemaal schandalig. Wij hebben een speciale invalidenparkeerplaats en iemand had zijn scooter daar met een ketting aan vastgezet. Maar op zo’n manier dat het portier niet meer open ging. Ik kon mijn eigen auto niet eens in! Die scooter heeft er drie dagen gestaan en toen ben ik parkeerbeheer gaan bellen, maar tegen de tijd dat die kwamen, was de scooter natuurlijk net weg”.
Niet alleen de vele rijen geparkeerde fietsen, maar ook de stapels verkeerd aangeboden grofvuil in de straat zijn Han en Yvonne al langere tijd een doorn in het oog. "Het is een ramp”, verzucht Yvonne. "Vorige week stapelde een buurman aan de overkant allerlei hout en puin tegen de boom. Dus wij naar buiten, maar hij sprak geen Nederlands en begreep ons niet goed. In het Engels hebben we kunnen uitleggen dat het zo niet werkt en uiteindelijk heeft hij alles weer naar binnengehaald." Na deze kennismaking heeft het echtpaar de buurman geholpen met het maken van een afspraak voor het ophalen van het grofvuil. "Ik wil die mensen best leren hoe het moet”, vertelt Han, "want het is geen onwil. Ze weten het gewoon niet. Ik heb al een paar keer het klachtennummer van de gemeentereiniging gebeld en gevraagd of ze geen handleidingen in het Pools en Bulgaars naar deze adressen kunnen sturen. Dat vonden ze een goed idee, maar tot nu toe is er nog geen gehoor aan gegeven”.
Om toekomstige overlast van verkeerd geplaatste fietsen of opgestapeld grofvuil voor hun deur te voorkomen, besloot Han een verbodsbord aan de boom aldaar te bevestigen. "Op een ochtend sta ik toevallig naar buiten te kijken”, begint Han, "als ik twee kerels aan zie komen die ineens aan dat bordje beginnen te trekken. Dus ik vraag of dat er af moet. En dat moest, omdat ik gemeentelijke eigendommen vernielde. Door de hele straat struikel je over de rotzooi, maar zij vallen over een bordje dat ik juist geplaatst heb om rommel te voorkomen. Dat overdonderde me”.
Toch heeft Han een positieve kanttekening om af te sluiten: "Als de gemeentereiniging eenmaal is geweest, dan is het weer keurig in de straat. Het is alleen jammer dat er ‘s avonds alweer rotzooi ligt”.