Herinnering aan vroeger
OOSTZAAN - In iedere buurt was wel een snoepwinkeltje.
Als je naar binnen ging, klonk er een belletje en het was er altijd een beetje schemerig en geheimzinnig. Achter een dik gordijn kwam de juffrouw van het snoep tevoorschijn. Ze kende haar pappenheimers en trok een schuifla onder de toonbank vandaan, waarop het kindersnoep was uitgestald.
Verrukt keek je dan naar al die puntdroppen, nogablokken, toverballen, stroopsoldaatjes, zuurstokken, ulevellen en nog meer. Maar wee je gebeente als je er aankwam, want dan begon de juffrouw te foeteren!
Als je dan na veel geaarzel de ulevellen koos, deed de juffrouw ze in een puntzak van krantenpapier en moest je een stuiver betalen.
Buiten stonden vriendjes te wachten en werd de buit bekeken. De gestolde stukjes suiker glinsterden in het daglicht en het leek een echte schat.
Glunderend werden de ulevellen op kleur verdeeld en opgezogen, waarbij onderling met veel plezier werd geruild. Alle smaken moesten geproefd worden.
Dat was gewoon, dat gunden kinderen elkaar en dat hoorde bij de kinderpret.
Sonja Duba