Gestrest HBSS grijpt naast periode
SportNiet HBSS, dat via een driepunter de eerste periode had kunnen innen, maar thuisclub Excelsior’20 stapte na de 2-2 met een goed gevoel van de, in een in afschuwelijk slechte staat verkerende, grasmat. Het oranje-kamp baalde en dat was van de gezichten af te lezen.
DOOR GERARD S. VERVER
“Geloof me. Van de tien scheidsrechters zouden er negen dit veld afgekeurd hebben”, moppert HBSS’ leidsman Toon Wolters niet helemaal ten onrechte. “Wij zijn onberispelijk kunstgras gewend Op deze vlakte is echt niet te voetballen”. Hij grijpt het echter niet aan om de teleurstellende puntendeling te verklaren. “Natuurlijk is het slikken als je je doel, die voor het oprapen ligt, niet haalt. Het zat vandaag tussen de oortjes niet goed. Dat mag niet gebeuren.” HBSS startte de competitie weliswaar met verlies, maar liet zich ervolgens niet meer verrassen. “Het liep fantastisch. Dan ligt er als beloning een periode te wachten en zijn ze ineens zich\zelf niet. Ik kende mijn ploeg niet terug. Het leek wel of ze geobsedeerd en gestrest waren door het zicht op die periode. Alsof ze nooit eerder voor een prijsje gespeeld hadden.” Die druk leidde halverwege, op weg naar het bekertje thee, tot onderlinge twisten en zelfs handgemeen. Met voor Wolters de niet te benijden taak om achter de gesloten deur van de kleedkamer brandjes te blussen en de neuzen weer dezelfde kant op te krijgen. Dat lukte. HBSS kwam op voorsprong, maar zag een vastberaden Excelsior’20 alsnog langszij komen. Met voor de thuisploeg een schouderklopje van Wolters. “Mijn complimenten want ze hebben er collectief keihard voor geknokt”.
Over het mislopen van de periode doet hij ogenschijnlijk niet moeilijk. “Natuurlijk had ik ‘m graag gepakt, maar het seizoen duurt nog even. Er komen vast nog meer kansen. Nu eerst even uithuilen en dan opnieuw beginnen.”