Joke Ballijns kijkt rond in Schiedam: 'Scootmobiel met mankementen'
Uit de tijd dat ik nog in een auto de wegen onveilig maakte, kwam er regelmatig een bekende term ter sprake. Men sprak van een “maandagochtend auto”, “maandagochtend radio” als je ook maar enigszins pech had met iets werd die maandagochtend erbij gehaald.
Toen ik vijf jaar geleden een scootmobiel in ontvangst mocht nemen, was ik echt de koning te rijk, weliswaar was het een gebruikte, er stond maar 350 km op de teller en hij glom als een tierelier en zag er brandnieuw uit, ook al had hij 2013 als bouwjaar. Maar al snel kon ik de term maandagochtend ook voor mijn scootmobiel zetten.
Wat een pech heb ik met dat ding, U wilt niet weten wat er zoal vernieuwd aan is, alleen mijn zitting, stuur en mandje zijn nog niet vervangen, de rest zoals accu’s, stuurwiel, banden, motor etc. alles is kapotgegaan en vernieuwd.
Nu zie ik in Schiedam behoorlijk veel scootmobielen rijden en het verbaasde mij niets dat Medipoint het onderhoud en service niet alleen aankon en er uitbreiding kwam van Welzorg, de postcode zou voortaan bepalen wie de zorg zou leveren, mijn postcode kwam daardoor bij Welzorg terecht.
De eerste maanden reed ik probleemloos, maar toen begon de ellende, hij stopte steeds en ik was echt een gevaar op de weg, mensen konden achterop mij klappen, nieuwe accu’s erin. Poosje later begon mijn stuur te zakken, nieuwe voorvork erin, lekke banden, hup nieuwe banden eronder. Medipoint en later Welzorg deden hun stinkende best om mij redelijk snel weer rijdend te krijgen, maar toen kwam Corona, later personeelstekort, soms moest je heel lang wachten op hulp. Ik begrijp dat ik niet de enige ben, maar het zijn toch maar mijn benen en zonder dat ding kan ik echt niet.
Vervangend vervoer is er wel in Schiedam, maar de Regiotaxi en Argos mobiel zitten de meeste tijd vol en dan ben ik veroordeeld tot thuiszitten, gelukkig heb ik geen geraniums, maar toch, ik baal er verschrikkelijk van dat ik geen afspraken kan maken. Ondertussen heb ik er al ruim 15.000 kilometer opzitten.
Maar half oktober liet hij het weer afweten, hij stopte om de haverklap. Telkens als ik een weg over wil steken of over een tramrail rij, zegt ie: doe het zelf maar, het is echt levensgevaarlijk en ondanks dat ik een ervaren rijdster ben, word ik strontnerveus hiervan, weer gebeld, weer wachten en weer een nieuwe motor. Zowaar één dag gereden zonder problemen en daarna: weer stoppen, weer bellen, weer afwachten. Het is nu vrijdag dat ik dit schrijf en ben nu maandag aan de beurt en ben benieuwd hoe ze het gaan oplossen.
Waarom geen nieuwe? De dagwaarde is door al die vernieuwingen hoger dan de reparatiekosten en dan blijft men repareren. Ik moet dus weer wachten om u van nieuws te voorzien uit Schiedam, wordt vervolgd... - Joke Ballijns.