Keefman
In het 'Meemaakboekje' van Theater Dakota viel mijn oog op de voorstelling 'Keefman'. Direct moest ik denken aan het verhaal van schrijver Jan Arends over de psychiatrisch patiënt Keefman. Aan de bizarre monoloog bij zijn psychiater. Daarin maakt hij de zielenknijper uit voor kwakzalver. Hij beklaagt zich dat de zogenaamde dokter het verdomt hem naar een logopedist te sturen om te leren liplezen. Ook werpt hij de niksnut voor de voeten dat het in het gekkenhuis altijd naar stront ruikt. Dat hij hem wil laten omscholen tot werkman in een fabriek bewijst dat de man in de witte doktersjas niet goed snik is. “Keefman werkman? Zeker omdat ik geen rijkeluiskind ben en geen mulo-diploma heb. Al mijn leven lang word ik naar beneden getrapt,” spuwt hij zijn gal. Enkele jaren later springt hij van vijf hoog uit het raam van zijn flat in Amsterdam. Jan Arends, 49 jaar jong.
Van jongs af aan boeien verhalen over zonderlingen mij. Thuisgekomen wilde ik het boekje dat ik een halve eeuw geleden twee keer heb gelezen herlezen. Ter voorbereiding op Dakota. Onvindbaar. Hopelijk is het bij de verhuizing niet verloren gegaan.
'Van jongs af aan boeien verhalen over zonderlingen mij'
Dan maar het aangrijpende verhaal via de bieb opnieuw lezen. Na wat geklungel ben ik op mijn tablet ingelogd. Nu nog even downloaden. "Wat nu weer?" "Oop, geef maar. Ik doe het wel even voor je," reageert mijn kleindochter die op visite is. Even later staat 'Keefman' erop.
Ik las dat Jack Wouterse, de acteur die in de huid van Keefman gaat kruipen, dat twintig jaar geleden al eens heeft gedaan. Hij verklaarde, dat hij bij herlezing van 'Keefman' nieuwe lagen heeft ontdekt die passen in onze tijd. Vol verwachting klopt mijn hart.