Mieke Gorter, Anniek Herder en Matth van Rooden.
Mieke Gorter, Anniek Herder en Matth van Rooden. (Foto: Willem Brand/Kees Reniers)

Terug- en vooruitblik van drie Haarlemmers 2022/2023

Algemeen

HAARLEM - De oorlog in Oekraïne heeft, zo blijkt uit de gesprekken, een wissel getrokken op onze gemoedstoestand. “Je kunt haast niet zeggen: dit gaat mij niet aan. Ik heb dat onmachtige gevoel even van me af kunnen zetten door actie te ondernemen en pakketjes te maken voor Oekraïners in de buurt,” zegt Mieke Gorter. Anniek Herder ziet aan haar bijna tienjarige dochter welke impact het nieuws heeft. Matth van Rooden beziet het meer analytisch: “De NAVO heeft een grote fout gemaakt door te zeggen dat Oekraïne het recht heeft het NAVO-lidmaatschap aan te vragen.”

Meer vergroenen is het devies voor Anniek Herder

Haar dochter was voor coördinator tegelwippen Anniek Herder de reden om het schoolplein van basisschool De Dolfijn te helpen vergroenen. Jente is voor haar ook een spiegelbeeld. “Hallo, zei ze tegen de journalist van Jong023: We moeten bomen planten, het is een klimaatcrisis. Het klonk bijna verontwaardigd.”

Ook in 2023 gaat Anniek Herder door met ‘tegels eruit en planten en bomen erin’. “De campagne wordt uitgebreid, we gaan meer en andere bewoners bereiken.” Een ander project is de MeemaakTuin van de bibliotheek in Noord. “Daar heb ik veel zin in. We gaan ‘dooie’ bosjes en hagen eruit halen. Er komen plekken om te zitten. We zoeken nog mensen uit de buurt om de tuin groen en mooi te houden. Vergroenen is immers ook beleving.” Anniek gaat haar derde jaar in als ondernemer. “Ik hoop dat het nieuwe jaar een mooie mix wordt van werken in particuliere tuinen en grotere projecten als tegelwippen en schoolpleinen vergroenen. Het bijt elkaar soms wel, maar het vult elkaar ook mooi aan omdat ik de weg weet bij instanties.” Meer weten: www.zorgindetuin.nu.

Matth van Rooden over de stommiteit van de eeuw

Het jaar 2022 was voor Matth van Rooden bijzonder door het verschijnen van zijn boek ‘Het religieuze conflict in deze tijd’. Over de patstelling in het conflict tussen Israël en Palestina. Hij zet die kwestie in een religieus licht en schreef zijn verdriet, teleurstelling, woede en hoop in 51 psalmen van zich af. 2023 wordt een spannend jaar, begin januari wordt hij gedotterd.

Voor Matth is de oorlog in Oekraïne dé stommiteit van de eeuw van de NAVO, die zijn hand heeft overspeeld. Oekraïne vormde volgens hem een perfecte bufferzone tussen Rusland en Europa. “Ik vraag me af hoeveel wapenfabrikant-lobbyisten er in Brussel lopen en wie de adviseurs van NAVO-secretaris-generaal Stoltenberg zijn. Ik probeer me te verplaatsen in het hoofd van de tegenstander. De Russische beer voelt zich bedreigd door steeds meer blaffende honden. Steeds meer landen zijn uit de invloedssfeer van Rusland getreden en in het NAVO-kamp gekomen. Ik sluit niet uit dat Poetin naar kernwapens grijpt. En dat allemaal vanwege een ondemocratisch besluit van een elitair NAVO-groepje.”

Mieke Gorter over hoe vredig de wereld kan zijn

Na een wegraking op de fiets moest Mieke Gorter maanden revalideren. In 2022 lukte het haar om de camino van Burgos naar Santiago de Compostella te lopen, 450 kilometer lang. In 2023 wil ze het eerste deel vanaf de Pyreneeën doen. “Vroeger liepen de pelgrims om boete te doen. Ik wil het een feest laten zijn.”

Bijna vreemd vindt Mieke het dat de wereld zo vredig is als ze aan het wandelen is. “Je komt onderweg mensen uit de hele wereld tegen. Uit Korea, Amerika, Costa Rica en Australië. ‘s Avonds slaap je met elkaar in een herberg en eet je uit een pan. Je gaat alleen, maar komt elke dag mensen tegen waarmee je een tijdje oploopt. Op een dag zei een man uit Nieuw-Zeeland: Je loopt te hard. Hij had gelijk. Dat is bijzonder dat mensen op je letten en gelijk met een oplossing komen.” Onderweg bezoekt Mieke elk kapelletje en kerk. Altijd steekt ze twee kaarsen aan, voor mensen die ‘boven wonen’ en voor mensen op aarde.