Referendum als schreeuw om aandacht voor het probleem hoogbouw
PURMEREND - Inspreken voor de gewone burger bij een gemeenteraadsvergadering blijft altijd een dingetje, zowel voor de insprekers als voor de Raad zelf.
De eerste groep voelt zich lichtelijk gespannen en de tweede groep zit de verplichte spreekbeurt aan te horen als een klas middelbare scholieren. En toch zijn er inwoners die zich op het podium begeven voordat hun idee of plan in de bureaulade verdwijnt. Ze voelen zich dan tenminste gehoord.
Ik neem u mee naar de afgelopen keer dat twee bewoners hebben gesproken over de nieuwbouw aan de Kop van Wagenweg. Hier gaat een mega torenflat gebouwd worden. Gezien de huidige woningnood wel terecht maar moet het nou echt zó hoog? De bewoners aan de andere zijde van het spoor hebben bezwaar tegen de in hun ogen te hoge bouw. Leuk feitje is dat er een oude stolpboerderij uit 1899 op 200 meter afstand staat van de geplande nieuwbouw. De nachtmerrie van de boerenstand; een torenflat van 60 meter hoog in je achtertuin..
Als Don Quichot en Sancho Panza trokken zij ten strijde richting stadhuis, het kloppend hart van bestuurlijk en beslissend Purmerend. Er werd een vlammend betoog gehouden, over schaduw, privacy en parkeerproblematiek. Kortom, des te hoger de bouw des te groter de problemen op aarde. Er werd slechts een niet ter zake doende vraag gesteld door een van de raadsleden, de inspreker moest het antwoord schuldig blijven. Pof, die kwam binnen en Don Quichot hing in de touwen. Vervolgens kijkt de Raad de inspreker aan zonder door te vragen.
Af door zijdeur
Inspreker af door de zijdeur maar niet verslagen, want er borrelt een idee op over het aanvragen van een referendum. Alle alarmbellen in het stadhuis gaan af. Tja wat nu? In de haast wordt een loket beschikbaar gesteld, waar bewoners kunnen tekenen voor het houden van een referendum. Heel sympathiek natuurlijk. De door de gemeente ingevlogen advocaat concludeerde al snel dat er geen referendum gehouden kan worden over dit project. Kort samengevat: bezwaarmakers knock out. Maar de politiek geeft niet op want een eventueel referendum smaakt naar meer.
Oordeel is gevormd
Het oordeel over de democratie is al gevormd, de meningen schieten als een flipperkastbal over de sociale media en de politiek krijgt een onbedoeld deukje. Alles overziend was het vragen om dit referendum een schreeuw om aandacht voor een probleem wat speelt in de samenleving. En misschien nog wel terecht.
CHRIS DE VRIES