Moederdag
Zondag is het weer zover. Moederdag. Een door het winkelbedrijf uitgevonden ‘feestdag’ die in vrijwel de gehele westerse wereld wordt gevierd. Niet overal op dezelfde dag of datum, maar vieren doen ze het!
Denk eens aan al die vrouwen die graag moeder hadden willen zijn
De kleuterklassen hebben geknutseld dat het een aard heeft. De bloemenverkopers maken overuren en lekkere winsten, de parfumeriezaken idem dito, kortom het is een feest van jewelste.
Echter, ook dit feestje heeft een keerzijde. Denk eens aan al die vrouwen die graag moeder hadden willen zijn. Of aan die moeders die moeten zien rond te komen van een schamele uitkering en waarvan de kinderen domweg geen geld hebben om iets voor moeder te kopen. En aan al die mensen die geen moeder meer hebben. Voor die mensen is Moederdag geen feestdag.
Voor veel mensen is Moederdag helemaal geen feestdag
Misschien moeten we daar eens iets aan doen. Een feestdag bedenken voor alle mensen die nooit iets kunnen vieren. Omdat ze eenzaam zijn, omdat ze in een financieel ellendige situatie verkeren, omdat ze wel iets anders aan hun hoofd hebben dan meedoen aan een feest van de winkelier.
Misschien moeten we eens een feestdag bedenken voor die mensen die nooit iets kunnen vieren
Hoe zou je zo’n dag dan noemen? Een zielige mensendag? Of een niks-te-vieren-dag? En als we dan zo’n dag hebben, wie geeft dan aan wie een bloemetje, een plakwerkje of tekening of een lekker luchie?
Ik zou het niet weten; u wel?