Hoezo kwaliteit?
Het worden spannende weken. De grootse plannen die de gemeente heeft met het zogenaamde Waterlandkwartier worden binnenkort aan de raad voorgelegd. Het is dan aan de gemeenteraad om ja of nee te zeggen tegen het zogenaamde Kwaliteitsplan Waterlandkwartier.
Het plan behelst onder meer de bouw van maar liefst 1100 woningen komen. Mooi natuurlijk, gelet op de grote woningnood. Maar gek genoeg lijkt het erop dat de gemeente een verre van compleet plan voorlegt. Elfhonderd woningen met parkeerplekken voor pakweg 400 auto’s. En Purmerends drukste verkeersader – de Waterlandlaan – wordt omgetoverd tot een straat waarin de auto te gast is.
Dat bijna alle toekomstige bewoners afzien van het autobezit komt op mij over als ‘wishful thinking’. Maar goed, als je moet kiezen tussen een woning zonder auto of helemaal geen woning dan is de keuze snel gemaakt. En dan die autoluwe Waterlandlaan. Op tekening ziet het er prachtig uit. Spelende kinderen, terrasjes, veel groen en nauwelijks gemotoriseerd verkeer. De realiteit is dat er nu al vaak geen doorkomen aan is. Het verkeer uit Purmer Noord en Zuid, Edam en Monnickendam, de Gors en Wheermolen, op weg naar de binnenstad rijdt doorgaans over die Waterlandlaan. Dat zal straks niet meer kunnen. Hoe komen die mensen straks in het ‘stadje’?
Goeie vraag. De wethouder broedt nog en zegt dat het wel goed komt. Hij heeft nog geen begin van een oplossing getoond. Dat stelt geenszins gerust. Stel je voor dat de raad instemt met het kwaliteitsplan en dat de verkeersafwikkeling iets is waar de gemeente niet uitkomt. Dan heeft Purmerend er straks een fraai woongebied bij, maar is het onbereikbare stadje gedoemd een ghost town te worden. Het is te hopen dat de wethouder bij de behandeling in commissie en raad met een begin van een oplossing komt. Ik heb er een hard hoofd in.