Alina en Andriy: ‘We hopen op een nieuwe toekomst’
AlgemeenHAZERSWOUDE-DORP – Heel gelukkig, want ze zijn bij elkaar. Maar ook bezorgd, om familie en vrienden die achterbleven. En verdrietig, om wat er gebeurt met hun land. Toch willen Alina (30) en Andriy (39) dóór met hun leven, samen met dochtertje Zlata (6). Werk vinden en een huis en een toekomst opbouwen.
Morvenna Goudkade
Een huiskamer, met een kerstboom. Hier heeft een gezin kerst gevierd en ook oud & nieuw. Heel gewoon eigenlijk, alleen komt het gezin uit Oekraïne en is het gevlucht voor de oorlog. Alina stond vorig jaar maart ook in deze krant. Toen was ze met andere Oekraïense vluchtelingen aan het koken in Dorpshuis De Juffrouw in Hazerswoude. Een speciaal menu met Oekraïense gerechten, om de lokale inwoners te bedanken voor hun steun.
‘Papa was haar mooiste verjaardags-cadeau’
Alina was destijds met de kleine Zlata gevlucht uit haar moederland, na de Russische inval. Het was te gevaarlijk in Vinnitsja, stad in het zuidwesten van Oekraïne, waar het gezin toen woonde. Echtgenoot Andriy bleef achter, net als vele andere mannen. Maar nu is hij ook in Nederland, sinds kort. Hij kreeg toestemming om uit te reizen. “Andriy kwam op 9 december hier aan”, vertelt Alina, die goed Engels spreekt en ook al wat Nederlands. “Een heel bijzondere dag, want 9 december is de verjaardag van Zlata; zij werd toen 6 jaar. Ze had haar papa heel erg gemist. Hij was haar mooiste verjaardagscadeau.”
Herinnering
Andriy zelf is nog steeds een beetje aangedaan bij de herinnering. Niet alleen zag hij zijn dochtertje na 9 maanden terug. Ook zijn vrouw had hij al die tijd moeten missen. Hij is nog maar een paar weken in Nederland en moet nog wennen. Zijn dochter weet hem veel te vertellen: de kleine meid zit tegenwoordig op een gewone basisschool en spreekt al vlot Nederlands. “Zlata is gelukkig hier, zo fijn dat ze naar school kan. Ze lacht en ze is blij”, zegt haar moeder, met een blik op haar dochtertje. “Ze leert goed en ze heeft vriendinnetjes, het gaat heel goed met haar.” Het gezin heeft woonruimte bij een gastgezin in Hazerswoude, een eigen ruimte op het terrein, maar dat stopt in het voorjaar. Dan starten er verbouwingen op de locatie.
Alina en Andriy hopen snel een baan te vinden en ook zelfstandige woonruimte. Wat willen ze gaan doen voor werk? Alina heeft in Oekraïne gewerkt als verpleegkundige, voordat ze een eigen schoonheidssalon begon. Ze hoopt weer in de zorg terecht te kunnen. “Maar ik moet eerst mijn diploma’s vertalen en laten waarderen en ik moet mijn Nederlands verbeteren.” Ze heeft al geïnformeerd naar vrijwilligerswerk in de zorg, maar ook daar gelden voorwaarden voor communicatie. Geen probleem, zegt de jonge moeder. “Ik heb bijna elke dag Nederlandse les, vanuit ons gastgezin. En ik geef nu Andriy ook les.” Haar man werkte voor de oorlog als gespecialiseerd lasser. Ook bij hem speelt de taal een rol, want Andriy spreekt geen Engels en ook nog geen Nederlands. Maar hij is zeer gemotiveerd om het zo snel mogelijk te leren. Wel moet hij nog een BSN-nummer krijgen, waarmee hij mag werken. Hij wil graag aan de slag, zegt Andriy, waarbij zijn woorden worden vertaald vanuit het Oekraïens. Hij was twee dagen in Nederland toen hij zei: ik wil iets gaan doen. Die eerste twee dagen waren vervuld met emoties om het weerzien, maar daarna begon het te kriebelen. “Ik wil niet alleen maar hier zitten, ik ben gewend om te werken, dat wil ik nu ook.” Het stel gaat proberen een toekomst op te bouwen in Nederland. “Wij willen door met ons leven, hier werken en wonen, weer zelfstandig zijn. Daar hopen we nu op.”