Haalt het eerste van Petten dit weekend de geschiedenisboeken?

10 mei 2023, 13:53 Nieuws

PETTEN – Het is niet alleen een Pettemer jongensdroom die uitkomt, maar een droom waarvan menig voetbalhart in het kustdorpje sneller van gaat kloppen. Aankomende zondag 14 mei kan het eerste van S.V. Petten – de club die sinds 1930 bestaat – voor de tiende keer in historie kampioen worden. Je dromen nastreven, of je nu een jong jochie bent, of lid van de club; Hans Vos (58) vindt het práchtig.

S.V. Petten kende mindere tijden. Gedurende een aantal jaren beschikte de club niet over een eerste elftal. De zoon van Hans Vos heet Arvith (27). Toen hij vijf jaar oud was nam zijn vader hem mee de straat op om een balletje te trappen. Al gauw vulde de straat zich met jeugd, iedereen wilde meedoen. “Arvith bakte er niet veel van. Ik werd opeens gebeld door de voorzitter van de club. Hij had me zien voetballen op straat. Met de jeugd kon ik goed overweg, dus vroeg de voorzitter mij om trainer te worden van de Kabouters”, vertelt Hans. Toch moest hij een aantal keren achter zijn oren krabben want Hans is - zoals hij het zelf zegt - ook maar een matige speler, hij schopte nog geen deuk in een pakje boter. De voorzitter hield voet bij stuk. Als de jeugd de lol van het spelletje maar zou inzien. “Voor ik het wist was ik trainer.” 

Je eigen zoon training geven, dat is niet altijd de meest ideale situatie. Iedereen is gelijk en dus werd er absoluut niet voorgetrokken. Hans lacht bij de herinneringen: “We hebben zoveel lol beleefd. Vaders die ’s avonds mee gingen om nog een balletje te trappen, maar ook buiten de voetbal om troffen we elkaar vaak.” Hans heeft uiteindelijk zeven jaar training gegeven. Toen de jongens aanzienlijk beter waren dan hij vond hij het de hoogste tijd om het stokje door te geven aan iemand anders. Hans miste het vreselijk en werd een trouwe supporter. Zo zijn er hier meer van. Mario Ravenswaay trainde sinds de jeugd zijn zoon Milo en behoort nu tot de technische staf en Jos Roersma – vader van Stefan – slaat geen wedstrijd over om hier verslag van uit te brengen voor het clubblad. 

Droom in duigen

Arvith was op vijfjarige leeftijd vastbesloten om ooit in het eerste te spelen. Talent of geen talent, aan mentaliteit geen gebrek. “Streef je dromen na, als het zo is dan is het zo”, zo luidde het advies van vader Vos. Dankzij Arvith’s doorzettingsvermogen werd de jonge voetballer van S.V. Petten gaandeweg beter. Nadat de jeugdvoetbalperiode voorbij was bleek zijn grote droom uiteen te spatten. Hans: “Het eerste elftal hield op met bestaan door gebrek aan leden.” 

Martijn Nimwegen, Teun Hof, Ricardo Jongkind en Arvith Vos staken de koppen bij elkaar. Petten moest en zou over een eerste elftal beschikken. Zij wisten een gedreven groep bij elkaar te krijgen en zo zijn zij het tweede ingegaan. “Je moet eerst vlieguren maken wil je uiteindelijk in het eerste elftal terechtkomen.” De club is nu al acht jaar een eerste elftal rijk. Het team moest er in de beginjaren flink aan trekken. Langzaam maar zeker zijn ze beter geworden. “Ik ben trots op hen. De trainer is goed met de jongens bezig, zelfs zo goed dat ze het tiende kampioenschap in de historie zondag kunnen binnenslepen. Eén punt is al genoeg, de Pettemer club speelt tegen S.V. Wieringerwaard.”

Geschiedenis

Dennis Roukema heeft ook een plaats in het eerste elftal en is in de omgeving geen onbekende naam. Hij vindt zelf dat hij te oud wordt voor het spelletje, maar hij kan nog zo goed mee komen. Volgens Hans een voorbeeldspeler. “Een sportieve speler met onbesproken gedrag. Ik ben groot fan, hij is een goed mens.” In het elftal zit ook de tweeling Van Schut. Vader Schut zat in het team dat de laatste keer kampioen werd, nu exact twintig jaar geleden. 

De deurbel van familie Vos werd vroeger met enige regelmaat door Stefan Roersma ingedrukt. “Toen nog een verlegen jongen die graag met Arvith wilde trainen. Dan trapten ze samen een balletje. Zo jong als ze toen waren staan ze aankomende zondag samen in het veld.”

Support

‘Die Vos is gek!’ Het waren woorden die de spelers uit het team soms riepen. Af en toe beloofde Hans als tegenprestatie – zoals bij winst - lopend heen en terug de eerstvolgende uitwedstrijd te bezoeken. “Zo wilde ik de jongens weleens motiveren. Ik ben lang niet de enige die dat wil natuurlijk, ze hebben een grote groep supporters om zich heen. Er worden blauw/witte fakkeltjes geregeld, drie weken terug hebben we een aanmoedigingslied geschreven en gezongen en een belofte voor een mogelijk kampioenslied gedaan. Met een touringcar zijn we met supporters en spelers naar een uitwedstrijd op Texel gegaan en elk jaar is er een wachtlijst voor balsponsoring, dat is zo ongelofelijk mooi om te zien!”

Zondag 14 mei om 14.00 staat er dus veel te gebeuren. Bij een gelijkspel of mooie overwinning gaat het dak eraf bij S.V. Petten. De jongens spelen een uitwedstrijd, desalniettemin gaan er genoeg toeschouwers mee. Geen touringcar deze keer, want bij het binnenslepen van het kampioenschap moet een delegatie alweer op tijd terug zijn in het Noord-Hollands kustdorp om het een en ander voor elkaar te maken voor een knalfeest. Wordt er geschiedenis geschreven in Petten?

Door: Anne Smit

Blauwe en witte rook voor S.V. Petten.