Bevrijding in de Wieringermeer
HistorieWIERINGERMEER - Begin mei 1945 trokken onze bevrijders, de Canadezen vanuit Amsterdam op naar de Kop. Duitse manschappen trokken in grote groepen, lopend over de Afsluitdijk oostwaarts. Op Wieringen sloegen ze het vertrek van de bezetter met groot genoegen gade. Daarna was er tijd voor feest.
Hoe anders was het in de ondergelopen Wieringermeer. Na 17 april een binnenzee, de bewoners zijn vertrokken, velen op het laatste nippertje. Over de dijken, naar noord, west en zuid, richting het oude land. Huizen, winkels en boerderijen zijn na 2 dagen harde wind en opstuwend water ruïnes geworden.
Leny van de Giessen-de Jong uit Wieringerwerf kan er nog over vertellen, ook al is het 78 jaar geleden. Met alle huisgenoten en een paard en wagen, vol met waardevolle spullen vertrok het gezin naar West-Friesland en vond daar onderdak. ‘Daar lagen we dan met z’n elven op een rijtje, op de zolder van een boerderij, vlak bij waar nu de grasdrogerij bij Abbekerk staat. Ons vijfjes, twee onderduikers, een Amsterdams kind én drie familieleden die we te logeren hadden.’
De Terp in Wieringerwerf is de enige plek waar een groep volwassenen én kinderen, nog een maand verbleef. Drie families beleefden daar een bijzondere tijd. Zij maakten de bevrijding wel dicht bij huis mee. Op de foto de woonark die vanuit het nabijgelegen kanaal op de terp is gestrand. De op de vlucht meegenomen vlag fier in top. Mei 1945, wel gevlagd in de polder, maar niet gefeest.
Marieke de Roos – van Riel.