Kennersblik
De vrouw van meneer Blijweert werd in haar sociale omgeving getypeerd als een belangwekkende dame. Ze was als hoofdredacteur van het fameuze modemagazine "Voornaam” bij veel gala's, evenals bij radio en televisie een graag geziene en praatgrage gast. Op straat werd zij nagestaard omdat zij er altijd tip top gekleed uitzag, charmant was in haar uitstraling en ook nog eens jong met haar drieënvijftig jaar. Er waren er die jaloers waren op haar kledingstijl. Maar dat zag Nora niet. Geen tijd voor. Ze stond nu in een deftige kledingzaak. Een nog vrij jonge verkoopster kwam naar haar toelopen en vroeg haar waar ze mee geholpen wilde worden. ‘Ik wil een nieuwe vrolijke voorjaarsjurk,' zei Nora. ‘Dan gaan we die kant op,' zei de verkoopster vriendelijk en ze wees naar de andere zijde van de winkel waar kennelijk de jurken hingen. Jurken waar ze mee voor de dag kon komen. Jurken waar de monden van afgunst dan wel omdat het knap stond van open zouden gaan. Ze wilde graag gezien worden. Ze paste verschillende jurken, waarbij ze met een deskundige blik in de spiegel naar zichzelf keek en nogmaals keek. De verkoopster had in de gaten dat ze met een kenner van kleding en gekleed zijn van doen had en deed er het zwijgen toe. Alleen bij vragen ging haar mond open, om vrijwel direct weer dicht te klappen… ‘Wist ik al en ik weet het,' zei Nora. ‘Deze neem ik en ik hou ‘m gelijk aan.' Het was een jurk van elegant kant met chiffon drapering. De verkoopster knipte talloze kaartjes zorgvuldig van de jurk en ontdeed die van het alarmlabel en pakte de oude jurk van Nora. Ze liep naar de kassa, gevolgd door Nora, in charmante looppas. ‘Wilt u pinnen of contante betaling?' vroeg de verkoopster. ‘Schrijft u maar op m'n rekening,' zei Nora en liep de winkel uit. Ze voelde zich onoverwinnelijk. Op straat kwam ze in een stralende zon. Ze glimlachte. Meneer Blijweert was een statige man. Een man van statuur. Veelal onthield hij zich van waarde- en vooroordelen. Hij werkte veelal uit huis. Hij kon vriendelijk zijn, maar soms ook intolerabel. Nora kwam blij thuis en toonde, nee… showde haar nieuwe chic uitziende jurk. Hij keek zijn vrouw even aan en zei slechts: ‘Nog steeds geen smaak Nora?'