Het Oostwijk, een monument
U kent de Historische Vereniging vast wel als een vereniging die opkomt voor het behoud voor onze kleinkinderen van het culturele erfgoed van Alkmaar. Dat gaat niet altijd zonder slag en stoot. Soms lukt het, denk maar aan Ringers, soms is de strijd vergeefs geweest, denk aan Bloemwijk.
Maar dan nu goed nieuws, het Oostwijk blijft behouden. Zeg nou niet meteen: boeie, wat is dat Oostwijk en waarom moeten we die ouwe meuk voor ons nageslacht bewaren? Leest u even verder, dan leg ik het u uit.
I
n het begin van de twintigste eeuw heeft de woningbouwvereniging ‘Goed Wonen’ (goed wonen, ja daar zorgden woningbouwverenigingen toen nog voor) een uniek wijkje in Koedijk gerealiseerd.
Uniek omdat wonen en werken gecombineerd werd. Kleine arbeiderswoningen met aangebouwde koolschuren zodat de tuinders hun verbouwde kool thuis konden opslaan om het met koolvletten naar de veiling in Broek op Langedijk te brengen. Voor 35 gulden per jaar (voor de jonge lezers onder ons: 17 euro) kon een hele schuur of voor 17 ½ gulden een halve schuur gehuurd worden.
Die cultuurgeschiedenis maakt dat de woningen en koolschuren niet alleen maar een stapel stenen zijn en de sloot niet alleen een plas water, maar culturele waarden vertegenwoordigen. In het verleden is al vaker voorgesteld niet alleen de economische en technische waarden, zeg maar de WOZ-waarde, maar ook de culturele waarde in geld uit te drukken.
En om die culturele waarde haalt niemand het in z’n hoofd de Grote Kerk te willen afbreken en blijft ook het Oostwijk behouden.
Feyko Alkema, HVA