Dirk met het artikel in De Telegraaf over zijn avontuur met Corona.
Dirk met het artikel in De Telegraaf over zijn avontuur met Corona. (Foto: Robert Heijdemann)

102-jarige Dirk van der Zweep: ‘Je moet iedere dag zoveel mogelijk blijven bewegen’

Nieuws

Elke ochtend begint hij de dag op zijn hometrainer, op maandag gaat hij naar gym, boodschappen doet hij in de supermarkt. “En op zaterdag loop ik naar de markt”, zegt de 102-jarige Dirk van de Zweep. Tot een paar maanden geleden reed hij nog auto, binnenkort krijgt hij een scootmobiel. Hoe het komt dat hij nog zo vitaal is? “Vooral veel bewegen, elke dag. Dat raad ik alle senioren aan”.

Door: Robert Heijdemann

Drie jaar geleden haalde hij nog de landelijke pers en verscheen hij in Hart van Nederland. Wat was het geval? Dirk vloog met zijn kleindochter Fenneke met het vliegtuig naar de trouwerij van een andere kleindochter, Alexandra, in Melbourne, Australië. Op de terugweg strandden ze door Corona. Uiteindelijk, het was inmiddels de verjaardag van Dirk, werden ze met een repatriëring vliegtuig opgehaald. Met zijn 99 jaar de oudste Nederlander die tijdens corona terug naar Nederland werd gehaald.

Friese boerenzoon

Wat veel Rijswijkers niet weten is dat Dirk een echte Fries is. Hij werd in 1921 in Wijtgaard geboren op de boerderij van zijn vader, als oudste van twaalf kinderen. Je zou denken als oudste zoon neemt hij de boerderij over. “Oh, maar daar had ik geen zin in. Ik ging werken bij een bakker en één dag in de week ging ik de bakkersschool”, legt Dirk uit. En zo werkte hij zijn eerste werkzame jaren in de plaatstselijke bakkerij. 

Leuke penvriendin

Zijn avontuurlijke instelling bracht hem na de oorlog in Indonesië. “Maar daar viel niet veel te doen. En tegen de verveling had ik een correspondentievriendin, Tina, in Nederland. Toen ik terugkwam, ging ik bij haar langs. Dat was zo leuk, dat we kort daarna zijn getrouwd”, vult Dirk aan. In 1949 kwam het jonge stel naar Rijswijk. Op de Tierenskade kon hij een bakkerij overnemen. In het begin bakte Dirk het brood en maakte het gebak, Tina stond in de winkel. “Tot we twee zonen kregen, Hendrik en Wietse, toen kwam er een winkelmeisje. Inmiddels stonden er in de bakkerij ook een banketbakker en een stagiaire. Op bakfietsen brachten we ook bood rond”.


Elke ochtend begint Dirk de dag op de hometrainer. - Robert Heijdemann

Regeringsbrood tegen kostprijs 

In 1955 deed Dirk zijn bakkerij van de hand. “Er viel niets meer te verdienen. Eerst kwam ons graan uit Australië, maar toen wilde de regering dat we Hollandse tarwe gebruikten en het brood verkochten tegen kostprijs. Vaak moest ik op de maandag, als de tarwe werd geleverd, geld lenen om te kunnen betalen”. Snel had Dirk ander werk. Hij werd vertegenwoordiger bij een toeleverancier van tuinders in Den Hoorn. “Ik verkocht alles was ze nodig hadden. Kassen, verlichting, zaad. In het begin op de fiets, later met de auto”. Dat deed hij tot zijn vervroegd pensionering in 1983. Als hobby was Dirk al een tijd vrijwilliger bij de Rijswijkse voetbalvereniging Semper Altius. “Mijn zonen voetbalden er en ik werd de teamleider van dat jeugdteam. Bij uitwedstrijden reed het hele team mee in mijn Volvo stationwagen. Als we de politie zagen, riep ik duiken! Ook ben ik voor de KNVB nog scheidsrechter geworden”.

 Schilderen en klussen

Na zijn vervroegde pensionering in 1983 werd hij klusser. “Dat ging heel toevallig. Alle portieken in de buurt hebben een VVE. Als er geverfd moest worden, ging ik er naartoe met een vriend. Dan stonden we op ladders die aan de goot hingen. Leuk werk, je sprak veel mensen. Ook hebben we wel ruiten vervangen.” Toen hij tegen de 80 liep vond vrouw Tina het wel welletjes. Ze was ook wel bang dat er een ongeluk zou gebeuren. Daarna kwamen de jaren dat ze met de auto en caravan naar Oostenrijk reden. “Dat hedden we lang gedaan, tot we naar Portugal gingen. Elk jaar drie maanden, in januari, februari en maart. Daar waren meer Nederlanders. We maakten toen hele mooie wandeltochten”. In 2016 overleed Tina. Hoewel hem dat erg aangreep, is hij toch actief gebleven. 

Dirk heeft het druk

En, alhoewel hij nu 102 jaar is, weet hij nog steeds van geen ophouden. Hij verveelt zich nooit. “Op maandag naar de gym, anderhalf uur, dat is best zwaar. Ik ben daar de enige man. Dinsdag komt de hulp, donderdag en vrijdag klaverjas ik, op zaterdag doe ik de boodschappen en op zondag ga ik naar de kerk. En tussendoor doet hij ook de was in de wasmachine en houdt hij het grote aquarium schoon. Vroeger deed hij veel met zijn auto, maar nu met de rollator. “Het is belangrijk om bezig te blijven en veel te lopen en bewegen. Dat houd je gezond”. is de goede raad van Dirk.