Met de hand

Marijke verzuchtte tegen haar vriendin: ’t is me nooit zou opgevallen, maar onze Daan kan helemaal niet netjes schrijven. Omdat ik mijn pols heb gebroken, vroeg ik hem om even mijn boodschappenlijstje te maken. Ik had potlood en papier voor mijn neus. Maar wat doet hij? Hij pakt zijn telefoon en zegt: ‘wat wil je kopen!’


Hij had helemaal niet door dat ik helemaal niet van plan was om zijn telefoon mee te nemen of met een uitgeprinte lijst bij de supermarkt aan te komen.

Ik ben er toen maar eens op gaan letten hoe schots en scheef hij schreef. Heb mij nooit gerealiseerd dat ze op school bijna nooit meer met pen een in hun hand schrijven. Digitaal boodschappen doen. Ik moet er niet aan denken!’ mopperde Marijke nog even door.


De vriendin knikte. ‘Tja, om je eerlijk te bekennen, ik heb al mijn boodschappen ook op een hele makkelijke app op mijn telefoon. Wanneer iets bijna op is, noteer ik dat meteen. Scheelt een boel denkwerk.

Maar nu je het hebt over onze kinderen: Professor Scherder, je weet wel die gespecialiseerd is in onze hersenen, heeft wel eens luid en duidelijk gezegd dat schrijven met een pen op papier betere prestaties in rekenen en taal oplevert. Ons onderwijs gaat op dit punt heel erg achteruit. Kladblokken bestaan niet meer en de jongeren kunnen helemaal niet meer ‘netjes’ schrijven zoals wij vroeger op school leerden. Gelukkig beginnen sommige scholen daar veranderingen in aan te brengen. Maar over het algemeen te weinig.


De professor meldde ook nog, dat de aantekeningen die je op papier schrijft veel beter kan onthouden dan de snelle tikken op je computer. Handschrift moet weer op de kaart in het onderwijs. Tja, maar leg dat maar eens uit aan je kinderen en aan de leraren.

Stel je voor dat ze later eens een condoleancebrief moeten schrijven. Dan heb je toch een leesbaar goed geformuleerde netjes geschreven tekst te maken. Of doen ze dat tegenwoordig ook al af met een maf sorry roepend poppetje geplukt van internet?


Pen en papier moet weer zijn intrede doen. 

‘Weet je wat,’ zei Marijke: ‘ik ga een heel mooi dagboek kopen voor mijn zoon, met een mooie pen erbij zodat hij dagelijks kan opschrijven wat hij zoal doet of zoal uitspookt of zoal denkt.’

‘Ben benieuwd,’ verzuchtte de vriendin. ‘Hoor heel graag hoe hij daarop reageert en hoe hij daarover reageert!’


*****