Reactie op artikel
Ik wil bij deze graag nog even reageren op het artikel van 18 mei jl. 'lezing Petri Jakobs: stof tot nadenken' inzake mijn lezing van 11 mei jl. in de Hoekstee.
Op zich is het geen negatief stukje, integendeel, maar er staat toch één regel in waar ik wat op aan te merken heb, en dat is het volgende: 'ik kan niet overzien in hoeverre alle gegevens klopten en het was natuurlijk ook geen wetenschappelijk verhaal', want dat ondermijnt volgens mij rechtstreeks de geloofwaardigheid van de door mij ten berde gebrachte feiten.
Dit zou namelijk de indruk kunnen wekken dat er door mij zaken niet juist weergegeven zouden zijn, of dat ik heb lopen overdrijven, of zelfs dingen verzonnen zou kunnen hebben, maar dit is natuurlijk beslist niet het geval, want ik baseer me hierbij nagenoeg uitsluitend op officiële wetenschappelijke onderzoeksgegevens, artikelen en rapporten, o.a. van de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA) en van de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) die immers op hun websites voor iedereen vrij toegankelijk zijn.
Ik verzin het niet dat er gemiddeld 7 soorten bestrijdingsmiddelen aangetroffen worden op mandarijnen, druiven en aardbeien, en dat er glyfosaat (roundup) aangetroffen werd in alle 15 geteste Bordeauxwijnen van Nederlandse supermarkten. Dus ik heb alle door mij aangehaalde feiten dan ook gestaafd met de officiële bronvermelding, maar mensen die dit artikel hebben gelezen zouden nu wellicht kunnen denken: 'Oh, het was geen wetenschappelijk verhaal', maar dat was het nadrukkelijk wél.
Oké, ik ben geen officieel wetenschapper, maar als er één ding is inzake mijn lezingen waar ik me altijd strikt aan gehouden heb, dan is het dat alle door mij aangehaalde feiten en voorbeelden 100% op waarheid moeten berusten en voor iedereen na te trekken zijn,. Want als ik ook maar één ding zou beweren wat achteraf aantoonbaar niet waar zou zijn dan wordt mijn hele lezing daar op afgerekend, dus daar heb ik me altijd terdege voor behoed. Dus ik heb in mijn lezing dan ook niets beweerd wat wetenschappelijk onjuist zou zijn, en ik hoef ook niets te verzinnen of zelfs maar te overdrijven, want als men de uitgebreide chemische trukendoos van onze hedendaagse industriele voedselproductie beziet is dat op zichzelf al absurd en ongeloofwaardig genoeg.
Want wie rekent er nou op dat bijvoorbeeld appels soms wel 2 jaar bewaard worden voordat ze in de winkel komen, of dat een 'vers gesneden' fris ogende fruitsalade minimaal een week goed blijft op het schap, en voor wie dat niet gelooft verwijs ik naar het boek 'Slik je Dat?' van de Britse voedingsonderzoeksjournaliste Joanna Blythman.
Beslist niet ten detrimente van Stichting Kunstplaats, integendeel, want zij hebben tenslotte mijn lezing mogelijk gemaakt, dus voor hun juist alle lof, maar deze ene ontsierende regel, die afbreuk deed aan mijn verhaal, wilde ik toch even rechtzetten, bij deze .
Petri Jakobs Hoek van Holland .