Een luisterend oor
“Hard werken en niet zeuren” is het motto waarmee Westlanders zijn opgegroeid. Het komt voort uit de naoorlogse opvoeding van onze ouders en grootouders, die vooral bezig waren met wederopbouw van ons land. Voor emoties was geen ruimte. Boos zijn, huilen, angst hebben, verlegenheid, teleurstelling, er was geen tijd voor.
Helaas is die ruimte en tijd er nog steeds niet binnen veel gezinnen. Dat blijkt uit cijfers van de Kindertelefoon die onlangs werden gepubliceerd. Het aantal kinderen dat deze organisatie anoniem belt met emotionele problemen, lag vorig jaar ruim 40 procent hoger dan in de jaren vóór de coronacrisis. Ook financiële zorgen, een ingewikkelde thuissituatie en seksualiteit zijn onderwerpen in de gesprekken.
Praten over emoties helpt. Maar het is niet het enige dat je kunt (of moet) doen. Om opgekropte emoties te verwerken, is aandacht voor je lichaam noodzakelijk. Een onverwerkte emotie is namelijk meestal een beetje ongebruikte adrenaline, die ergens in je lijf opgeslagen zit. Het zijn de spreekwoordelijke knopen in je spieren, de knoop of bal in je maag, de dichtgeknepen keel en het moe zijn als een dood vogeltje.
Van onverwerkte emoties word je prikkelbaar. Je zenuwstelsel staat op scherp alsof je achtervolgd wordt door een roofdier. Massages kunnen helpen om die overlevingsstand weer tot rust te brengen. Dan heb je gewoon even een paar (professionele) handen nodig om je lijf te helpen omschakelen. Dat begint met een luisterend oor voor jouw verhaal. Al tijdens de intakegesprekken in mijn praktijk komen zo veel emoties naar boven. De persoon gaat daarna met een enorme last van de schouders af weer naar buiten. Letterlijk en figuurlijk.
Vind en wees ook dat luisterende oor en die helpende handen… dat scheelt iedereen een hoop stress.
Marja van der Ende
Leefstylist