Goed stikstofnieuws
Een groep ervaren deskundigen heeft vastgesteld dat de berekeningen van de klimaatalarmisten voor een dreigende stikstoframp in Nederland, onjuist zijn.
In hun ijver om de vele natuurgebieden in Nederland voor ondergang te behoeden, is bij hun berekeningen gemakshalve aangenomen dat het oppervlak van elk van die gebieden hetzelfde zou zijn. Ook aan het beruchte stikstof alarmkaartje dat werd gepresenteerd kan iedereen zien dat is verzuimd om elk 'bedreigd' gebied ook apart te monitoren op de mate van de dreiging van overmatige stkstofdepositie, want die verschillen zijn heel groot. Een heel klein gebied naast Tata Steel telde even zwaar mee als de hele Betuwe. Duidelijk zou een smalle strip langs de kust van Zeeland tot Delfzijl ernstig in gevaar zijn. “Dat kannie waar zijn”. De stikstofwet berust op aannames van het gevaar en op de aanname dat er oplossingen voor zouden kunnen komen.
In Nederland overheersen de Westenwinden. Het oppervlak van ons land bestaat voor een heel groot deel uit zee, strand, duinen, meren en rivieren. Zelfs gedurende een dag met weinig wind wordt heel Nederland toch nog minstens wel tweemaal per dag helemaal schoon geblazen.
Elke toerist die uit het buitenland (terug)keert ervaart meteen dat Nederland met afstand het meest frisse, groene en best aangeharkte land van Europa is. Zo moet Den Haag ook wel een van de schoonste steden van Europa zijn met zo veel oppervlak aan zee, strand, duinen, meren, bosen parken.
Dit moet natuurlijk zo blijven maar wel op een verstandige, haalbare en betaalbare manier. Paniekmaatregelen werken averechts: elektrische auto's zijn net kleine vrachtwagentjes, die heen en ook terug bijna hun eigen gewicht aan accu's meesleuren, met extra productie van het schadelijke fijnstof van banden, remmen en het asfalt. De miljarden aan subsidie voor ons elektrisch rijden worden vervolgens door Elon Musk in één plof de ruimte ingeschoten. Helaas is er nog steeds zelfs geen begin gemaakt met echt de beste en de goedkoopste verbetering van ons klimaat: Het op heel grote schaal planten van bomen.
Arie N. van den Berg
Arie van den Berg is kweker van tomatenzaad, auteur van 'De Tomatentovenaar' en vooral Westlander met een eigenzinnige kijk op de tuinbouwsector.