Stijlvolle dodenherdenking in Hoek van Holland trekt vierhonderd belangstellenden

Het weer zat erg mee, een mooie lenteavond zoals het hoort bij een herdenking. De karakteristieke 4 mei-herdenking trok in Hoek van Holland ongeveer 400 belangstellenden onder wie vrij veel kinderen.

Door Cees van der Pol 

De stille tocht vertrok om 1915 uur van het kerkplein in de De Cordesstraat waar het monument van de in de oorlog omgekomen pastoor Onderwater staat. De kleine zestig deelnemers aan die tocht naar de begraafplaats konden vooraf luisteren naar vier liederen die het Oecumenisch koor Together liet horen. Het koor zong o.a. het bekende “Mag ik bij jou” van Claudia de Breij en ‘Friends will be friends (Queen).

Scouts en erewacht

Bij de begraafplaats werden genodigden en andere belangstellenden opgewacht door leden van de Scouting met brandende fakkels. Bij het gedenkteken voor de oorlogsslachtoffers stonden gewoontegetrouw de veteranen van de Erewacht.
Nadat het traditionele ‘Amazing Grace ‘(door RAZ samen met Daniël en Nathalie Moerenhout) was gespeeld, opende Jacco van Dam, de voorzitter van de Dorpsraad, met een toespraak waarin hij een persoonlijk getinte herinnering van inwoner Piet Heijstek had opgenomen. Ed van Berkel droeg daarna zijn gedicht ‘Broos’ voor, waarin de gedachte was verwoord dat “de burger altijd een speelbal van de macht is en hoe broos de vrijheid eigenlijk kan zijn.” Ook de oorlog in Oekraïne kwam aan bod.
Taptoe Signaal

Precies twee minuten voor acht blies Dirk Vermeulen het Taptoesignaal en de perfect stille twee minuten werden om acht uur alleen begeleid door het geluid van vogels. Nadat RAZ het Wilhelmus had gespeeld, werd een begin gemaakt met de kranslegging. Ook dat gebeurt in Hoek van Holland op een stijlvolle en respectvolle manier. Aan het einde van de ceremonie stonden er elf kransen op de standaards. Het waren kransen van drie ambassades uit Engelstalige landen, maar ook uit de Hoekse politiek en het plaatselijke verenigingsleven.

Basisschoolleerlingen

Drie Inova-leerlingen (Angel Vos, Lynn van Berkel en Joy van Daalen) lazen gezamenlijk een persoonlijk verhaal met een oorlogsherinnering voor. Ook zij benadrukten dat we de vrijheid die we in Nederland hebben, moeten koesteren. Hun bijdrage vormde het einde van de stijlvolle herdenking, waarna de aanwezige kinderen werden opgeroepen om hun witte roos op één van de graven van de gesneuvelde Engelse soldaten te leggen. Daarna trok de stoet van ongeveer 400 belangstellenden langs het monument en de herdenkingsstenen van soms wel heel jonge soldaten die in deze regio omkwamen. Wie daaraan behoefte had, kon de avond afsluiten met een kop koffie in de aula van de begraafplaats. Kortom, een stijlvolle 4 mei-herdenking met deze keer een sterk persoonlijk tintje.