Vrijwilliger Truus Schutte van Soest neemt afscheid van Amsta

2 februari 2023, 06:45 Algemeen

NIEUW-WEST - Op een dinsdagochtend bezocht ik de 94-jarige mevrouw Schutte van Soest, die 26 jaar actief is geweest als vrijwilliger bij Amsta, in haar appartement in Geuzenveld op de achtste etage met mooi uitzicht over het stadsdeel. Onder het genot van een door haarzelf bereid kopje gemberthee, omringd door een enorme verzameling bellen en andere herinneringen, laat zij mij haar vrijwilligersovereenkomst uit 1997 (toen nog Tabitha) zien, die zij klaar had gelegd voor mijn bezoek. Mevrouw Truus, zoals zij door velen wordt genoemd, praat makkelijk en heeft humor. “O, dat is ook een verhaal”, zegt zij regelmatig. “Pas op hoor, ik heb een avondvullend programma!”

Truus woont nog zelfstandig. “Eens in de twee weken komt er iemand dweilen. Stoffen doe ik niet meer hoor.” Ze is niet alleen actief geweest bij Amsta als vrijwilliger. Zij doet nog steeds vrijwilligerswerk. “Bij Amsta heb ik geassisteerd bij de kerkdiensten in Jan Bonga en ik ben ook bezoekvrijwilliger geweest in De Raak. Veertig jaar geleden heb ik met anderen een telefooncirkel opgezet. Senioren bellen elkaar dagelijks om te horen of alles goed gaat. Dat doe ik trouwens nog steeds. Ik ben ook jaren voorzitter van de vrouwenbond geweest en ik heb lang koffie geschonken in de kerk.” 

Lintje

Ze is reporter bij De Stadsreporter en interviewt senioren op straat over allerlei onderwerpen. “In coronatijd mocht ik van onze burgemeester Femke Halsema in het Concertgebouw een koninklijke onderscheiding, een lintje, ontvangen voor mijn vrijwilligerswerk. Opgeteld bij alle verenigingen heb ik 150 jaar vrijwilligerswerk gedaan!”

Mevrouw viert binnenkort haar 95ste verjaardag. Zij geeft een feest met diner voor vrienden en familie in Hoofddorp. Op de uitnodiging staat een foto van haar waarop zij een microfoon in de hand houdt en een koptelefoon op heeft, aan het werk als stadsreporter. Het onderschrift luidt: zij houdt wel van een feestje. “Mijn gezondheid is niet zo best meer. Mijn hart is niet goed, mijn longen zijn niet goed en ik heb pas gehoord dat mijn nieren ook niet helemaal goed functioneren. Ze kunnen niets meer voor me doen. De laatste maanden ben ik al een aantal keren met de ziekenwagen weggebracht. Ik ben vaak erg benauwd. Maar ik voel me niet ziek en ben ook niet ziek. Ik denk wel elke ochtend ‘wanneer ga ik dan dood’. Ik ben niet ongelukkig, maar ik heb de laatste tijd wel steeds wat. Dus ik hoop dat ik mijn verjaardag haal.”

Levensadviezen

Op de vraag naar de motivatie voor vrijwilligerswerk en of Truus nog levensadviezen heeft, zegt zij: “Ik heb geen flauw benul.” Het enige wat zij kan bedenken is: “doorgaan met ademhalen.” Zij verveelt zich geen moment. Ze speelt woordspelletjes op de tablet en is nog steeds betrokken bij de buurt. “Ik zag laatste een oproep in de Westerpost dat je een concert kunt winnen voor de buurt. Dat lijkt me nou zo leuk voor de binnentuin hier. Ik ga kijken of ik hierop kan reageren. Ik ben twintig jaar duo raadslid geweest voor stadsdeel Geuzenveld. Geuzenveld was en is nog steeds een achtergesteld gebied. Ik ben wel trots op dingen die ik in de raad voor elkaar heb gekregen voor de buurt.”