Henny Loopeker met stadsdeelvoorzitter Emre Ünver bij haar boom.
Henny Loopeker met stadsdeelvoorzitter Emre Ünver bij haar boom. (Foto: Brandeisfotografie)

Nog meer bomen voor bijzondere vrijwilligers aan Laan van Verdienste

Nieuws

NIEUW-WEST - ‘Een mooie traditie’ noemde stadsdeelvoorzitter Emre Ünver het vorige week woensdagmiddag aan de Laan van Verdienste in het Sloterpark. Als eerste van de vier vrijwilligers die begin dit jaar hoorden dat ze door de jury gekozen waren om een Boom van Verdienste te ontvangen, mocht hij Henny Loopeker toespreken bij haar boom. Die ze verdiend heeft. Maar hoe is deze traditie ontstaan en waar ligt dan toch die Laan van Verdienste?

Loopeker straalde terwijl de stadsdeelvoorzitter haar genodigde gasten vertelde hoe enorm zij zich inzet voor haar buurt. In Geuzenveld is Henny Loopeker een begrip. Iemand die al jaren als gastvrouw bij Stichting de Brug enkele dagen per week ervoor zorgt dat iedereen zich er welkom voelt. Ze is er zowel de oudste vrijwilliger (geboortejaar 1932) als de langstzittende, met meer dan twintig jaar op haar cv. “U staat altijd klaar voor anderen. Kijkt altijd om naar de ander.” Reden voor de jury, naast Ünver nog enkele andere (professioneel) betrokken buurtbewoners, om haar een boom toe te kennen. Niet in haar achtertuin maar aan de Laan van Verdienste in het Sloterpark, met naambordje erbij.

Juliana

Die waarderingsgedachte kwam begin deze eeuw van Peter Moerman, toen raadslid namens de lokale partij LSG in toenmalig stadsdeel Geuzenveld-Slotermeer. Nadat hij tijdens Boomfeestdag als raadsvoorzitter samen met leerlingen een boom ter nagedachtenis aan de niet lang daarvoor overleden prinses Juliana had geplant, dacht hij: zo’n boom, dat moeten bewoners ook kunnen krijgen. Een mooi idee, vond de raad, en keurde het plan in 2007 goed.

‘De ultieme stille kracht’

Bewoners kunnen zo elk jaar iemand voordragen. Iemand die niet eerder zo in het zonnetje is gezet. Iemand die als stille kracht de handen uit de mouwen steekt en er is voor een ander. Mensen zoals Henny, maar ook zoals Gerrit, Kees, Henk en Annie, die tijdens de allereerste ronde in 2010 hun eigen boom, met oorkonde en een feestje en een stukje in de krant, kregen. Gerrit was door maar liefst negen buren aangemeld, won overtuigend door hun lovende woorden, maar kwam niet naar de uitreiking. Hij vond het niet nodig om voor wat hij deed voor zijn buren zo geëerd te worden. “De ultieme stille kracht,” sprak toenmalig raadsvoorzitter Hans Staphorsius tijdens de feestelijke bekendmaking.

Bij brug 610 en 681
Sindsdien volgden elk jaar tientallen nominaties, groeide de Laan van Verdienste dankzij het jaarlijks planten van weer enkele zoete kersen (de Prunus Avium, voor de liefhebber van wetenschappelijke namen) uit tot een stukje bos en schaafde de jury aan het type bomenprijs, waarbij nu elk jaar een Boom van Verdienste, een Boom van Barmhartigheid en Solidariteit en een Boom voor Samen voor een Schone Stad worden toegekend. De Laan van Verdienste staat niet meer bij het Sloterparkbad, waar het ooit begon, maar al weer enige tijd aan de andere kant van het Sloterpark, vlak bij de Academie voor Lichamelijke Opvoeding, bij brug 610. En ook nabij brug 681, die in het verlengde van de Dokter Meurerlaan ligt.

Henny, Thea, Ria en Nico
Al die bomen maken het groenste stadsdeel van de stad nog groener en inspireren anderen om naar elkaar om te kijken. Zoals Henny Loopeker dus. En zoals Thea Schaafsma en Ria van Bergen, tachtigplussers die dit jaar de barmhartige, solidaire boom kregen voor hun jarenlange inzet tijdens computerles voor bewoners, voor de jaarmarkt in Geuzenveld en de sportieve koffiegroep. En zoals Nico Schoen, die de buurt op een gezellige manier betrekt bij zijn vrijwilligerswerk en in tal van schoonmaakwerkgroepen, waaronder de VuilnisOproer en de Prikactiegroep Osdorp Midden, zit. En die het woord ploggen (al joggend vuil oprapen) wat bekender maakte. Hij kreeg dus de boom voor een schone stad. En er was voor alle gelukkigen taart.

Al dat…
Want al dat boodschappen doen voor anderen, mantelzorgen voor buren, al die uren die men er is in voedselbanken, in buurthuiskamers, in keukens, al die ritjes met buurtgenoten naar kerk, supermarkt of ziekenhuis, al het onbezoldigd er zijn voor mensen die zich (anders) eenzaam voelen, al het organiseren van busreizen of bingomiddagen, al het vuilprikken, het computer- of taalles geven, de administratie bijhouden, paasbrunch of kerstdiner organiseren… Al dat omkijken naar elkaar. Dat moeten we in ere houden én vieren.