Joke Ballijns kijkt rond in Schiedam: Goede voornemens
Wat heb ik toch een pret als ik alle goede voornemens van de mensen lees. Zelf heb ik géén goede voornemens, want net als iedereen kan ik deze niet volhouden, niet omdat ik zwak ben, maar gewoon omdat ik het grote onzin vind. Als ik alle kilo’s optel die ik in mijn leven ben af gevallen, sorry maar dan sta ik toch dik in de min en een blinde kan zien dat dit niet waar is. Alleen al van het woord dry-januari krijg ik de slappe lach. Ja, ik ben mij daar gek om mij op mijn leeftijd de leuke en vooral lekkere dingen te ontzeggen. Nee hoor, van mijzelf weet ik dat ik niet de jongste, knapste, slankste vrouw ben en als ik heel diep in mijn geweten ga graven, bedenk dat er best wel kilo’s vanaf kunnen, tenslotte meid, je heb al verkering (smile).
Waar ik echt vrolijk van werd (na een periode van griep en alles afzeggen hierdoor) is de folder die in kreeg van de Zonnebloem Schiedam. Heerlijk twee kantjes met activiteiten die hun vrijwilligers weer gaan organiseren. Er zijn mensen die gewoon alles aankruisen en lekker overal meegaan, geef ze eens ongelijk, tenslotte leef je maar een keer en soms te kort. Voorlopig geef ik mij op voor Paasstukjes maken, vorig jaar een groot succes en neem mijn man ook mee naar de BBQ in juli. Maar waar ik het meest naar uitkijk is mijn ritje met de strandrups in Terheijden met een lunch, als ik diep nadenk kan ik (ondanks dat ik mijn reuk kwijt ben door Corona) de zee al ruiken.
Het rijden in een scootmobiel heeft heel veel voordelen, maar een nadeel is dat je er niet mee naar het strand kunt rijden, natuurlijk wel naar, maar niet OP het strand helaas. Ook kijk ik uit naar de scootmobieltochten die vanaf mei bij goed weer worden georganiseerd. Deze maanden is het wat rijden ermee betreft een beetje behelpen, kou vind ik niet erg, ten slotte kan je je daarop kleden, maar die enorme regenbuien, brrr je kan geen kant uit in dat ding en harder net als een fiets gaat ie niet.
Nee rondkijken in Schiedam zit er deze periode weinig in. Als ik in krant lees dat aan de Polderweg nieuwe luxe woningen worden gebouwd, dan zit ik ineens rechtop, wat lijkt mij dat heerlijk wonen daar, lekker ruim en rustig en toch dichtbij, je bent met de fiets binnen 10 minuten in het centrum en wat denk je van Rotterdam? Binnen 20 minuten vanuit de polder middenin het centrum. Belangstellend lees ik wat er zoal gebouwd gaat worden, maar dan kom ik bij de prijzen: De goedkoopste 699.000 euro en de duurste is 1.135.000 euro, ineens zak ik toch maar terug in mijn stoel, dit zijn prijzen waarvoor ik eerst een bank moet beroven, zie u de krantenkoppen al staan: 77-jarige vrouw J.B. te S. berooft de bank. Waarom niet meer bouwen voor mensen met een smalle beurs?
Joke Ballijns.