In Memoriam: Peter Zuydgeest visserijexpert die voor zijn mening uitkwam
AlgemeenDe eerst dag van het nieuwe jaar 2023 was nog niet voorbij toen bekend werd dat Vlaardinger Peter Zuydgeest was overleden. Hij was bekend vanwege zijn kennis van de lokale en landelijk haringvisserij.
Door Frans Assenberg
Reeds als kleuter was hij onder de indruk van een stoomlogger die bij de Schiedamsedijk op een helling lag. Op zijn 18e trad Zuydgeest in 1949 in Schiedam als inkoper in dienst van scheeps- en machinefabriek De Jong. Stadsarchivaris Harm Jan Luth gaf tijdens de begrafenis van Peter aan dat daar ‘de kiem werd gelegd voor zijn diepgaande interesse voor alles wat met de visserijschepen te maken heeft.’ Die interesse ging zo ver dat hij tijdens zijn dienstverband bij De Jong, tweemaal een zeereis met motorloggers maakte. Dat waren volgens Luth de VL 71 ‘Vertrouwen’ en VL14 ‘Margaretha’.
Opvallend aan Peter Zuydgeest was dat hij zijn mening niet voor zich hield. Toen ik ooit een fotoboekje maakte over Vlaardingen, waarbij ook haringloggers te zien waren, maakte hij mij onomwonden duidelijk dat ik daarbij wel de namen van de schipper en de eigenaar van de schepen had moeten vermelden! Een snelle blik op zijn loggerboekjes maakte dat duidelijk. Ook tijdens de bestuursvergaderingen van de Vereniging Vrienden van het Visserijmuseum ventileerde hij zijn brede kennis op dit terrein. Dat liep soms nogal hoog op. Dat is wel een beetje kenmerk van vrijwilligers die van zowel van water, zee als schepen houden.
Als de dag van gisteren herinner ik waarop hij een mooie prijs kreeg. In 2002 ging ik bij hem langs met een brief waarin stond dat hij de Hoogendijkprijs had gewonnen en waarvan de vraag was of hij die wilde lezen. ‘Krijg nou wat!’, riep de kersverse laureaat toen hij besefte dat hem de eer te beurt was gevallen deze prijs in ontvangst te nemen. Aldus geschiedde. In een bomvol Visserijmuseum werd half november door voorzitter Leen van Bree de Hoogendijkprijs aan de schrijver van vele boeken overhandigd. Op volle sterkte was de familie Zuydgeest naar de Westhavenkade getogen. Trots omringde de prijswinnaar zich met zijn dierbaren en vrienden. Dat bezoek aan Peter Zuydgeest thuis resulteerde ook in het bewonderen van de grote treinbaan op zolder.
Uiteraard waren velen bedroeft door het plotselinge overlijden van zijn sympathieke vrouw Sia waarmee hij sinds 1968 was getrouwd. Alhoewel hij toen alleen woonde viel zijn gastvrijheid altijd op waarbij hij zijn gasten van allerlei lekkere zaken voorzag. Voor deze bekende Vlaardinger is ook en juist het gezegde ‘Wie schrijft die blijft’ van toepassing. Immers, in veelal samenwerking met de stadsarchivaris en anderen verschenen er diverse fraaie boeken over de visserij en Vlaardingen van zijn hand. Maar, Peter is overleden en in kleine kring begraven. We kunnen hem geen visserijvragen meer stellen. Het aantal visserijexpert wordt langzaam maar zeker minder. Dat is buitengewoon jammer, zeker voor een speciale man zoals Peter Zuydgeest. Sterke voor de nabestaanden.