Daar is ie dan: de kampioensschaal
Sport“Geduld, rustig blijven, geen gekke dingen doen. Kampioen worden we hoe dan ook”, predikte trainer Toon Wolters. Driemaal stonden bij HBSS namelijk bloemen en champagneflessen klaar. Driemaal lukte het niet om de laatste horde te slechten. Zaterdag wel. Als een ‘viermaal is scheepsrecht’.
DOOR GERARD S. VERVER
Het leverde ontroerende tafeleren op. De emotie was merkbaar bij penningmeester en bestuurslid senioren Hen Bras. Die had in de ochtenduren nog wat zaakjes af te handelen in het oosten van het land en had zich (citaat) “te pletter gereden” om een beetje bijtijds in de Vlaardingse Broekpolder te arriveren. Daar moest het immers gebeuren. Na 31 jaar zonder een prijs. “Ja, ik was er destijds ook bij. Wie de trainer toen was? Ik dacht Jan van der Hoek”. Die maakte de overstap van Zwaluwen naar HBSS en leverde het andere oranje af in de eerste klasse. Ruim drie decennia geleden dus. “We waren wel weer eens toe aan een feestje.” lacht Bras na de 1-2 overwinning op Victoria’04, dat zich niet zomaar bij het verlies neerlegde en HBSS in de tweede helft langdurig op de eigen helft terugdrong. Veel maakte het resultaat eigenlijk niet uit, want door het gelijke spel van de enig overgebleven belager Meeuwenplaat tegen DVO’32 hadden de Schiedammers zelfs bij verlies het kampioenschap zeker gesteld. Winst gaf Bras toch een beter gevoel. “Ik hoopte vurig dat het na drie weken wachten vandaag eindelijk eens zou gebeuren. Toen ik hier aankwam was het rust en werd me verteld, dat de 0-2 eigenlijk al 0-4 had moeten zijn. Ach, met die magere 1-2 ben ik ook best tevreden. Top, top, top”.
Problemen voor Excelsior’20
Het 3-2 verlies bij VDL: bezorgt Excelsior’20 sores en een plek onder de streep.