Piet Prins tijdens een presentatie van VVD-kandidaten voor de gemeenteraad in 1990.
Piet Prins tijdens een presentatie van VVD-kandidaten voor de gemeenteraad in 1990. (Foto: VVD-Schiedam)

In memoriam: Piet Prins, winkelier in de politiek

Algemeen

Hij was een winkelier die verder keek dan zijn etalage. Piet Prins was begaan met Schiedam-Centrum en later, als gemeenteraadslid, kwam hij op voor de belangen van alle winkeliers in Schiedam.

Door Kor Kegel

Een week geleden was het afscheid in crematorium Beukenhof, nadat hij een week eerder op 92-jarige leeftijd was overleden. Jarenlang, vanaf 1953, had hij een florerende speelgoedzaak op de Hoogstraat, vlak naast de chocoladewinkel van Gerard Verhulsdonk. Hij opende een filiaal in de Mgr. Nolenslaan, maar verhuisde daarmee in 1979 naar het net opgeleverde winkelcentrum Hof van Spaland in Schiedam-Noord.

Hij was als winkelier voor het bestemmingsplan Binnenstad van PvdA-wethouder Cor Bolmers, op één belangrijk element na: een verlengde Passage tot aan de afrol van Hoogstraat naar Lange Achterweg. Uiteindelijk zou de Passage een andere opzet krijgen, maar toen de uitvoering van het in 1974 vastgestelde bestemmingsplan al na twee jaar haperde, richtte Piet Prins met andere ondernemers Stichting Binnenstad Schiedam op; de SBS probeerde het gemeentebestuur op te jutten om meer aan de middenstand én aan het winkelend publiek te denken.

In 1982 – hij was in 1967 lid van de VVD geworden – kwam hij op de kandidatenlijst voor de Schiedamse gemeenteraad. Zijn buurman Gerard Verhulsdonk had hem gevraagd zich te kandideren, want Piet Prins kon verstandig argumenteren en had een uitgesproken visie op hoe winkelcentra er idealiter uit moeten zien: compact, niet langgerekt zoals de Nolenslaan.

Hij maakte twee volle raadsperiodes mee, tot in 1990. Ondanks zijn drukke bestaan als winkelier stak hij daar secuur tijd in en als de gemeenteraad op koopavond vergaderde, zorgde hij toch op tijd te zijn. In 1987 wond hij zich in een raadsvergadering enorm op over het parkeerprobleem op de Lange Haven, waar controleurs een protesterende winkelier in de boeien hadden geslagen. “Wij moeten wel ons werk kunnen doen,” tierde hij.

Nu en dan kon hij zich niet vinden in het lokale VVD-beleid. Hoewel hij in 1985 tegen verhoging van de erfpacht was, was hij vanwege de fractiediscipline genoodzaakt een ommezwaai te maken. Hij was er niet tevreden over.

Piet Prins was actief in de Verenigde Schiedamse Ondernemers (VSO) en het landelijke ondernemersverbond KNOV.