Winkelier in binnenstad verdient belegde boterham met grammofoonplaten
Een ouderwetse grammofoonplatenzaak, kun je daar in 2023 nog een boterham mee verdienen? Een belegde zelfs, zegt Perry Lehmann van The Record Corner uit de Boekhorststraat. “Als je geen hele hoge eisen stelt, kun je er goed van rondkomen.” Sinds de eerste mei gaat hij samen met Johns Records van collegawinkelier en muziekorganisator John van Schaik. Zodat er mee tijd overblijft voor andere dingen. Want een platenzaak is tegenwoordig niet zelden een drukbeklante winkel.
Door Jean Quist
Eerst was het leuk om ‘erbij’ te doen, zegt Perry Lehmann over zijn platenzaak, maar de laatste tijd wordt het gelukkig steeds drukker. Met handelaren die iets moois zoeken om door te verkopen, verzamelaars die met bloedend hart een deel van hun collectie aanbieden en mensen die hun platencollectie letterlijk willen afstoffen. Want voor schoonmaak kun je er ook bij The Record Corner terecht. “Het is ‘bijna’ een serieuze zaak geworden,” vindt Lehmann. en dat is de reden dat de winkels samengaan. Zodat er voldoende tijd overblijft voor bijvoorbeeld ProJazz; de concertorganisatie waarmee hij de eigentijdse jazz en aanverwante muziek onder de aandacht brengt.
Den Haag telt tegenwoordig weer een aantal platenzaken, weet Lehmann. Een hele grote bijvoorbeeld zit aan het Noordeinde en een hele kleine aan de Noordwal. En wie een beetje oplet, ziet regelmatig weer een nieuwe winkel. Want ‘vinyl’ is weer helemaal terug; inclusief alle benodigdheden om grammofoonplaten af te spelen. Die verkoopt Lehmann ook; vintage apparaten van merken waarvan kenners de naam nog steeds met ontzag uitspreken. Veel van die grote merken zijn weer actief geworden met het maken van onderdelen die hun platenspelers aan de gang houden. Zoals bijvoorbeeld naalden die laten horen wat er op een grammofoonplaat staat.
'De terugkeer van 'vinyl' is geen tijdelijke opleving'
Maak van de aanschaf van een platenspeler een serieuze investering, adviseert Lehmann. De handel biedt tegenwoordig allerlei apparaten aan met naalden die soms nòg goedkoper zijn dan de platen die ze afspelen. Daar kunnen platen niet altijd tegen. Iets meer betalen loont volgens Lehmann temeer omdat de terugkeer van de grammofoonplaat wat hem betreft geen tijdelijke opleving is. Eigentijdse artiesten kiezen er niet zelden voor om hun nieuwe album in een bijzondere artistiek vormgegeven editie op vinyl uit te brengen. Zodat muziekliefhebbers iets substantieels hebben om mee te pronken. In een formaat dat groot genoeg is om de begeleidende tekst ook zonder microscoop te kunnen lezen.
Zorgen
Hoe komt een platenwinkel tegenwoordig aan voorraad? Daar maakte Lehmann zich in het begin nog wel eens zorgen over. Nieuwe platen zijn te bestellen bij de groothandel; geen probleem. Gelukkig krijgt de zaak wekelijks nieuwe ‘oude’ voorraad platen en audio aangeboden, door bijvoorbeeld mensen die een nalatenschap afhandelen, een verzameling te gelde maken of kleiner gaan wonen. En dus maakt Lehmann zich nu vooral zorgen over waar hij de voorraad moet opslaan.
Moeten leren
Het internet geeft hem een beetje een indruk van wat hij een aanbieder voor een plaat kan betalen en wat hij er als wederverkoper voor kan rekenen. In de echte wereld hangt het bedrag vooral van de omstandigheden af. Er zijn talloze redenen te bedenken waarom een plaat of een collectie meer of minder kost dan wat het wereldwijde web adviseert. “Een prijs bepalen is een kwestie van ondernemerschap; dat heb ik ook moeten leren. Het begint met kijken of er voor deze winkel interessante dingen bijzitten.”