Een sieraad voor de mens
Bij een lang artikel in de krant beperk ik me nogal eens tot het lezen van de samenvatting. Wel lees ik in het AD altijd de rubriek 'Van wieg tot graf' volledig. Een poos geleden las ik daarin het verhaal over een Surinaamse vrouw. Ik heb iets met dat land en haar bevolking.
Dat heb ik overgehouden aan Suriname toen ik daar in '64/'65 als dienstplichtig militair verbleef. Als 'weet je nog wel oudje' betrap ik me er steeds vaker op terug te denken aan dat tropische land met zijn verzengende hitte, de moessons, de ondoordringbare oerwouden, Zanderij, de Colakreek, de brulapen. En natuurlijk de kleurrijke bevolking. Hindostanen, Creolen, Portugese Joden, Bosnegers, Indianen, Javanen, Chinezen, Europeanen.
Het levensverhaal gaat over een Surinaams meisje dat in 1967 op haar zeventiende in haar eentje naar Nederland vertrekt voor voortgezet onderwijs. Ze wil wat bereiken. Ook wil ze iets voor anderen betekenen. Iets goeds doen.
Na voltooiing van haar opleiding was ze jarenlang in Den Haag een zeer gewaardeerde leerkracht. Als geboren pedagoge schroomde ze niet kinderen van haar klas haar leefregel van drie maal R bij te brengen. Respect, rust, regelmaat. Bij moeilijke kinderen kwam ze thuis om de problemen te bespreken. Ook heeft ze zich op diverse terreinen met hart en ziel als vrijwilligster ingezet voor haar stad Den Haag. En passant behaalde ze aan de Universiteit Leiden de universitaire graad Onderwijskunde.
Tijdens haar ziekte putte ze veel kracht uit haar geloof. Omringd door haar lieve man, van wie ze zielsveel hield, haar kinderen en kleinkinderen overleed ze op 71-jarige leeftijd. Haar familie en (oud-)leerlingen zijn ongelooflijk trots op haar. Martha Tam - Burke, een sieraad voor de mens. Een warm gevoel krijg ik ervan.