Uitje
Het uitje van de pensionado's van de Erasmus Universiteit brengt ons naar het Muziekcentrum voor de Omroep in Hilversum. Uiteraard zorg ik ervoor tijdig op de campus te zijn. Nog vers in mijn geheugen ligt namelijk het vorige uitje, toen ik halsoverkop uit de tram moest springen en wild gebarend de wegrijdende touringcar tegenhield. Ik stapte vervolgens in de bus alsof er niets aan de hand was en wenste iedereen een hele goede morgen. Een luid applaus was de geinige reactie.
Bij de koffie met lekkers op het mediapark zie ik dat Corrie en Mieke, Piet en Tanny, Ton, Ger, Jan, Gerda, Edmond, Geert en Nelly er weer bij zijn. Gezellig. In totaal zijn we met zo'n honderd liefhebbers. Jammer dat Ankie, Joop, Aad en Ank het moesten laten afweten.
De voordracht over de rijke architectuur op het mediapark en de inleiding over de unieke muziekschatten waren reuze interessant. Maar, de demo op het Pierre Palla Concertorgel met de Haagse huisorganist Patrick Hopper was voor mij het absolute hoogtepunt. Met name fascineerde mij de veelzijdigheid. Patrick onthult dat het orgel vrijwel alle muziekinstrumenten in zich herbergt. Zeg maar van viool tot drum. Bovendien kunnen ongelooflijk veel geluidseffecten uit het wonderorgel worden getoverd.
'Stomme film'
Ter afsluiting van het geslaagde event had de Haagse organist een 'stomme' film van Charlie Chaplin uit het historisch archief opgedoken. Vermakelijk hoe de klunzig rolschaatsende Chaplin de meest vreemde capriolen uithaalt om het hart van het meisje van zijn droom te stelen. De fenomenale geluidsondersteuning van Patrick achter het orgel verhoogde het kijkplezier. Niks oubollig filmpje. Ouderwets lachen om Charlie's gestuntel dat steevast verkeerd uitpakte. Om zijn gezicht dat altijd op verbaasd staat.