Café MAX
Leuk dat ik voor de Sinterklaas een chocoladeletter van Café MAX in Zoetermeer cadeau kreeg. Omdat ik er al een paar keer was gesignaleerd, vertelde de vriendelijke dame van de bediening erbij. Ik kom er regelmatig vanwege het sfeertje, het uitstekende zitcomfort, de kranten voor alle gezindten en voor de prima cappuccino.
Ik heb gelezen dat het café in beginsel is opgezet om ouderen een laagdrempelig home te bieden. Voor een praatje en een luisterend oor. Inderdaad zie ik het bedienend personeel regelmatig een babbeltje maken met bezoekers die alleen aan een tafeltje zitten. Initiator van en drijvende kracht achter café MAX, omroepbaas Jan Slagter, kan trots zijn op 'zijn' florerende ontmoetingsplaats.
Toen ik er laatst weer eens binnen wipte zag ik dat de baas himself in de keuken meehielp. Bepaald geen verrassing dat Hoekie, Renske en Rob er ook weer zijn. Schuin naast mij vang ik op dat er taalles wordt gegeven. Taalmaatje gonst het door mijn hoofd. Aan de leestafel lezen mannen en vrouwen op leeftijd kranten. Mooi dat sommigen in gesprek met elkaar raken. Bijzonder dat een oude dame een krant met een loep leest. Waarschijnlijk verkiest ze de krant lezen in gezelschap boven alleen thuis zijn. Opvallend dat ook jongeren het café hebben ontdekt als een 'place to be'. Volgens de aardige dame van het café is dat geen punt. Iedereen is van harte welkom.
'Gelukkig, eindelijk een lekker bakkie'
Mogelijk ziet ze in mij een stamgast waarmee ze een nieuwtje kan delen. Hoe dan ook, trots verklapt ze dat Café MAX doende is de certificering Barista te verkrijgen. Oftewel, het kwaliteitslabel voor het bereiden, decoreren en serveren van kwaliteitskoffie. "Geweldig, eindelijk een lekker bakkie," reageer ik. Gelukkig lacht ze.