'Bridge vind ik een heel spannend en uitdagend spel'
BOSKOOP – Potje klaverjassen? Altijd gezellig, vond Johan Vurens (67), maar toen ontdekte hij bridge… De Boskoper is sinds 10 jaar helemaal verzot op het bridgespel en heeft zich opgeworpen als ambassadeur van bridge. Hij is zelf lid van twee bridgeclubs en werft daar nieuwe leden voor. Waarom is bridge zo leuk?
Morvenna Goudkade
Golf had vroeger de naam saai en duur te zijn, iets voor pensionado’s. Tegenwoordig is golf helemaal hip en wordt gespeeld door jong en oud. Johan zou dat ook graag zien bij bridge. “Het is een heel uitdagend spel. Als je het eenmaal speelt, wil je eigenlijk niets anders meer. Je ziet het ook met tennis en padel. Ik tennis zelf ook, maar ik kan niet wachten tot onze padelbanen klaar zijn. Dan ga ik lekker padellen.”
'Ik wil ook jonge mensen werven voor bridge en ben begonnen bij mijn zoons'
Johan, geboren en getogen in Boskoop, legde altijd al graag een kaartje, met vrienden, met zijn zoons. Tien jaar geleden stelde echtgenote Tonnie voor om bridge eens te proberen. “Nu is het zo: als je kan klaverjassen, kan je nog niet bridgen”, vertelt Johan. “Je moet eerst op les. Ook bij ons, een basiscursus van tien lessen. Of bridge zo moeilijk is? Nee, maar het is ook niet makkelijk, haha. Maar dat maakt het juist zo leuk.” De Boskoper was voor zijn pensioen werkzaam in de grafische industrie. Daarnaast is hij altijd actief geweest in de Boskoopse samenleving: bij scouting De Schouw, bij carnavalsvereniging De Krooshappers en nu ook bij twee bridgeclubs.
“Ik ben lid bij de Boskoopse Bridge Club, een prachtige club van 77 jaar oud, opgericht in 1945.Ook ben ik bij de KBO bridgeclub, die bestaat 27 jaar.” Hij ziet nu vooral oudere leden, zegt Johan. “Zeventigers en zestigers. Ook wel wat vijftigers, maar niet veel jonger. Maar daar wil ik verandering in brengen. Ik wil ook jonge mensen werven.”
De bridgeliefhebber is begonnen bij zijn eigen zoons, hij heeft er vier. “Ik leg graag een kaartje met de jongens, maar bridgen kunnen ze niet. Nog niet, want een van hen denkt nu wel na over de cursus. Hij probeert wat vrienden te interesseren, want dan is het veel leuker natuurlijk. Gezamenlijk op cursus en daarna lekker bridgen.” Hij heeft wat bridgespulletjes meegenomen, zoals een biedbox. “Zo’n boxje hebben alle spelers op tafel staan. Tijdens de cursus wordt precies uitgelegd hoe het werkt.” Johan speelt twee keer per week bij zijn clubs, maar daar stopt het niet bij. “Bridge is heel groot, er is een wereld aan activiteiten. Elk weekend zijn er bridgedrives, op heel veel plekken. Dan ga je een dag ergens georganiseerd bridgen, met lunch en borrel. Ook zijn er bridgeweekenden, bridgereizen naar binnen- en buitenland, noem maar op. Het aanbod is gigantisch, net als bij golfreizen. Bridgen op Mallorca, bridgen in Dubai, je kan het zo gek niet bedenken.”
Hoewel echtgenote Tonnie ook bridget, is ze niet zijn vaste bridgepartner, vertelt Johan. “Nee, dat wordt afgeraden. Waarom? Beter voor je huwelijk, haha.” Hij zoekt naar woorden om uit te leggen, waarom bridge zo geweldig is. “Je moet er meer voor doen dan bij klaverjassen, maar je krijgt er ook meer voor terug. Het is een uitdaging. Je speelt heel strategisch, pure hersengymnastiek. Je staat onder druk, het is spannend. Er gebeurt wat. Fantastisch.”
Het beroemde ‘nabespreken’ bij bridge is minstens zo belangrijk, vertelt Johan. “Wij noemen dat ‘de derde helft’. Hapje en drankje erbij.”
Ze spelen soms ook met een bijzondere aanleiding, want op 21 januari is er een bridgedrive voor Stichting Oost-Europa Boskoop (SOEB). "De hele opbrengst is dan voor het goede doel.”
Dit is de rubriek Rosarium Gesprekken, deel 413
