Jong geleerd is oud gedaan
Eén van die mooie spreekwoorden die de Nederlandse taal rijk is: jong geleerd is oud gedaan. Toen we in september vorig jaar weer startten met de jeugdclub van sv Heerhugowaard, hadden we nog maar negen 'jonkies' op de club. Dat moesten er niet minder worden, anders kunnen we wel stoppen. Maar zie, gedurende het seizoen druppelden er steeds meer nieuwe jeugdleden binnen en allemaal dolenthousiast. Nu aan het eind van seizoen 2022-2023 staat de teller op 22. Dat houdt wel in dat er het één en ander geregeld moest worden aan de begeleiding. Gelukkig heeft de vereniging in Ilse Brans en John Nieuwland een paar goede steunpilaren en tijdens het seizoen konden Sander van den Brugge en Johan van Kuijeren toegevoegd worden als 'trainer'.
Clubkampioen bij de A-spelers werden Tessel Schrijver en Sam Duin, met Nevis Kooge en Nino Arenas op plaats 2 en 3. Bij de B-spelers was Boaz van de Brugge ongenaakbaar met op plaats 2 en 3 de debutanten Pieter Kooij en Yazan Alhaidar. Voor de aanmoedigingsprijs werd er geloot tussen de drie jongste spelers van de vereniging: Mees Broersen, Taim Alhaidar en Liam van Kuijeren. Deze laatste werd uit de hoge hoed getoverd en was maar wat blij met zijn mooie beker. Ja, en dan nog even terugkomend op de titel van dit stukje. Met de doorstroming van de jeugd naar de senioren zit het ook wel goed, zodat de vergrijzing binnen de club toch een beetje wordt gecompenseerd.
Tenslotte nog de oplossing van het schertsprobleem van vorige keer. Wit promoveert op d8 tot toren (neemt wit een dame of een loper, dan is het pat). Na Ka5 van zwart speelt wit Td6 en zwart heeft niet anders dan terug te gaan met zijn koning en wordt met Ta6 mat gezet.