Jan Kramer is de Langedijker in Leusden
Vervolg van voorpagina
Dat ik ver weg woon, betekent niet dat er geen binding is. Ik ben sowieso regelmatig in Leusden aanwezig, mensen kunnen zo binnenlopen in mijn kamer. Dat zijn ze daar veel meer gewend dan hier. Ik vind dat prettig. Dan logeer ik bij mijn broer in Amersfoort en vanaf zijn huis fiets ik zo naar het gemeentehuis. Dat vinden we allebei erg gezellig. Het scheelt dat hij vrijgezel is. Anders was het wellicht: zit ome Jan nou alweer aan tafel? Overigens zijn we sinds de corona gewend geraakt aan online vergaderen en contact via Teams. Maar persoonlijk contact is het belangrijkst, daarvoor ben ik ooit in de lokale politiek gegaan: interactie met de mensen van je gemeente. In de dagen dat ik fysiek aanwezig ben in Leusden wil ik zo veel mogelijk mensen spreken. Ik wil weten hoe zij tegen de omgeving aankijken, tegen Leusden aankijken. Ik wil een benaderbare wethouder zijn."
In de raad van Leusden moeten ze nog wel even wennen aan Jan, hij is daar niet per se met gejuich ontvangen. Gelukkig is hij erg van het omdenken en immer positief. "Ik snap heel goed dat mensen daar denken: wat kom jij nou doen, en dat mensen in Dijk en Waard zoiets hebben van: daar gaat mijn stem! Ik heb in de verkiezingen voor de Provinciale Staten bijna 7000 voorkeursstemmen gekregen. Maar mensen kozen vooral voor de BBB en waar deze partij voor staat. Die stemmen zijn niet weg omdat ik er nu uitstap. Ik blijf ook gewoon lid van BBB, maar ben voor de partij Lokaal Belangrijk wethouder."
Probleem oplossen of juist creëren
Wethouder zijn verschilt volgens Jan van Statenlid zijn. "Ik heb het gevoel echt iets te kunnen betekenen voor de inwoners van Leusden. Terwijl sommige zaken bij de provinciale staten járen konden duren voordat ze überhaupt werden behandeld, gaan deze dingen in een gemeenteraad veel sneller. Fijn, want ik ben toch ooit de politiek in gegaan om een verschil te kunnen maken. Al leer je het als beginnend raadslid wel meteen af om ongeduldig te zijn hoor, aangezien er véél wordt vergaderd en overlegd voordat knopen worden doorgehakt." Ook door het feit dat er zoveel partijen zijn; elke kleur is vertegenwoordigd. "Dat is heel goed, daarom kon een nieuwe partij als de BBB zo groot worden. Maar het betekent ook dat er veel verschillende wensen en meningen in de raad vertegenwoordigd zijn. Soms vraag ik me wel af: lossen we nu echt een probleem op, of zijn we aan het zoeken naar een probleem? En is de oplossing niet erger dan de kwaal?" Hij noemt als voorbeeld de registratiestickers die zijn bedacht voor het handhaven van het vaarbeleid in het Oosterdel. "Mensen die zich altijd al netjes aan de regels houden en gewoon lekker gaan varen plakken die sticker wel. Terwijl het is bedoeld voor degenen die zich niet aan de regels wensen te houden. Jongeren veelal ja, maar dat is toch ook van alle tijden. Grenzen opzoeken is volstrekt normaal als je jong bent. Het wordt irritant en onwenselijk als er echt overlast ontstaat en ze troep maken, dat ben ik met je eens. Maar ga in gesprek met die gasten en probeer ze niet de hele tijd te pakken."
Gehoord worden
Wat je op sociale media ziet gebeuren, zie je volgens Jan ook terug in de raadsvergadering. "Elkaar aftroeven met een mening, het is schrikbarend soms. En voegt niets toe aan de verdraagzaamheid. Laat staan dat het bijdraagt aan een oplossing. Ik zie dat ook terug in de raad. Iedereen wil ook zo graag voor die microfoon staan. Dan beginnen ze een betoog en denk je al snel: maar wat is nou precies je punt? Of wilde je gewoon heel graag even gehoord worden..."
Daarover gesproken: veel problemen en irritaties onder de bevolking los je volgens Jan op door te luisteren: "Soms willen mensen gewoon een keer gehoord worden in plaats van steeds naar een ander loket te worden gestuurd. Onze generatie en jonger vindt het helemaal prima om een online formulier in te vullen of om de kapotte lantaarnpaal te melden via Fixi. Maar de generatie zestigplus stelt nog heel erg die persoonlijke aandacht op prijs. Ik heb de connecties en weet wie wat doet op het gemeentehuis. Ik kan het niet altijd oplossen maar geef het wel even door."
Maandag naar Leusden en dan in het weekend weer thuis. Eigenlijk net als zijn vier kinderen die steeds meer uitvliegen, maar ook nog heel graag aan tafel aanschuiven bij pap en mam. "We zijn erg trots op Anne, Amber, Maartje en zoon Ties die nog thuis woont. Die kan overigens erg goed voetballen en is zelfs geselecteerd voor een stage bij Rayo Vallecano, de derde club uit Madrid. Hij gaat daar heen om een contract te verdienen en als dat niet lukt gaat hij naar de VS om daar te studeren met een voetbalbeurs."
Jan sluit af: "Ik ben geboren en getogen Langedijker en ga hier voorlopig niet weg. Over drie jaar zijn er weer verkiezingen en moet ik afwachten wat er gebeurt. Dit huidige wethouderschap gaat me veel leren. Sowieso is het de mooiste hondenbaan ooit."
