Het indrukwekkende leven van Rooie Roos
NieuwsNOORD-SCHARWOUDE - Roos Abbink: een kwieke dame van 91. Zeer scherp van geest, helder formulerend en met een inhoudelijk sterk verhaal. Taaie tante ook. Haar levensverhaal dwingt diep respect af. Ooit stond ze bekend als ‘lastpak’, tegenwoordig vindt ze dat een geuzennaam.
‘Ik ben 91 maar in mijn hart ben ik nog 70’
“Ik heb nou eenmaal een sterk rechtvaardigheidsgevoel en kom op voor mensen die het moeilijk hebben. Ik kijk tegen geen mens op. Als iemand het geluk heeft gehad dat hij door kon leren, wil niet zeggen dat hij ook een beter mens is.”
We spreken af in haar huis in Westervenne te Noord Scharwoude. Ze doet zelf open loopt nog fit achter haar rollator. “Hoi Michaël, ik ben Roos. Wil je koffie?”. Haar energie en alertheid uit zich niet alleen in ons gesprek. Zo volgt ze het nieuws en alles wat er in de maatschappij gebeurt nog op de voet. De mogelijke fusie tussen PVDA en GroenLinks (‘Goed idee, laat ze het maar proberen’), de opkomst van de BBB (‘Gevaarlijk, partijen die in een keer heel groot worden, dat wijst de geschiedenis wel uit’), de staking van het FNV personeel tegen hun eigen organisatie (‘Heel goed, staken lost problemen op’) of het perspectief van boeren (‘Veel te veel vee op een te klein stuk grond’)… ze leest alles en heeft overal een mening over.
“Ik heb vroeger door de oorlog nooit de kans gehad om een opleiding te volgen, ik heb alleen de lagere school gedaan. Maar ik las veel en luisterde naar de radio, en zo wist ik toch mezelf te ontwikkelen.” Dat versnelde toen ze via haar tweede man in contact kwam met de vakbond. “Mijn man Floor was lid van de bond en dan kreeg je een vakbondsblaadje thuisgestuurd. Dat spelde ik. Het opkomen voor anderen en vechten voor rechtvaardigheid sprak me enorm aan. De vakbond is er voor arbeiders. En als je nadenkt stel je jezelf de vraag: ‘Wie geef ik de macht over mijn inkomen? Mijn baas of wij als collectief?’ Zo creëer je een tegenmacht. Ieder mens moet je respecteren voor wat hij wil zijn en mag zijn. Tot de dag van vandaag zet ik me in voor gelijke rechten voor iedereen.”
Leven vol tegenslagen
Het opkomen voor de zwakkeren in de samenleving is gezien haar achtergrond en levensverhaal een verklaarbaar gevolg. “Ik heb in mijn leven ontzéttend veel tegenslag gekend. Maar ik krabbelde altijd weer overeind. En als ik terug was, pakte ik de draad direct weer op.” ‘Veel tegenslag’ is in het geval van mevrouw Abbink een understatement. Recentelijk verscheen er een boek over haar - ‘Rooie Roos’, geschreven door Siska Caneel - waarin ze openhartig vertelt over haar roerige leven. “Het was niet leuk om te doen, want veel herinneringen had ik heel diep weggestopt. Maar ik heb alles verteld.” En dat ‘alles’ is veel. Heel veel. Alleen al de achterkant van het boek zorgt voor kippenvel. Het is een verhaal volt misbruik, mishandeling en onderdrukking. Maar ook over opstaan, doorgaan en goed doen voor mens en maatschappij. Met als belangrijkste boodschap: “Dat je mag zijn wie je bent en dat je altijd op moet komen voor jezelf.”
Inmiddels is ze met haar 91 jaar voorzitter van de FNV Senioren. Het lidmaatschap van de FNV bracht haar veel. En lid is ze nog steeds. Fel overigens ook. Op de opmerking dat er vandaag de dag gelukkig steeds meer aandacht is voor gelijkheid tussen man en vrouw reageert ze direct. “Nou absoluut niet!” ze gaat direct rechtop zitten en haar ogen spuwen vuur. “Vrouwen verdienen nog steeds minder dan mannen in dezelfde functie. En wat denk je van mantelzorg? Dat wordt nog steeds het meeste gedaan door vrouwen, maar daardoor kunnen ze niet ook nog werken. Je kan niet in twee werelden tegelijk functioneren. De regering zou alle randvoorwaarden moeten creëren zodat man en vrouw ook daadwerkelijk gelijk kúnnen zijn. Zoals gratis kinderopvang bijvoorbeeld.” Ze ontspant weer een beetje. Denkt even na en zegt dan ferm: “Zo lang dat soort zaken niet geregeld zijn, blijf ik strijden. Totdat ik doodga.”
Wat haar wel beangstigt is het opkomende extremisme. “Ik zie veel gelijkenissen met de oorlog. Het vroegere crisiscomité heet nu voedselbank. En de vroegere fascisten behoren nu tot de FVD: altijd zoeken naar schuldigen en groepen wegzetten als oorzaak van ellende. Ik heb met eigen ogen gezien dat joden uit huis werden gehaald en werden afgevoerd. Als mensen dat tegenwoordig ontkennen of nuanceren word ik furieus.”
Hoewel ze dus nog steeds fel en strijdbaar is, heeft ze hier in Noord Scharwoude haar rust gevonden. “Ik heb twee kinderen, drie kleinkinderen en zes achterkleinkinderen. Ik heb nu een mooi leven hoor. Wil je nog een kopje koffie? Plakje cake erbij?”
Boek
Het lezenswaardige boek Rooie Roos, over deze prachtige en markante vrouw met een boodschap, is te verkrijgen bij de boekhandel of via bol.com.
(door Michaël van Leijen)