Geschiedenis Humanitas in etalages V&D
ALKMAAR - Humanitas bestaat 75 jaar en die geschiedenis is zichtbaar in een expositie in de etalages van het V&D pand aan de Laat. De expositie wordt 4 juni om 15.00 uur geopend worden door Van Neure (voorzitter Humanitas NKL) en de tentoonstelling is tot 31 augustus te zien.
Oprichters waren de drie sociaaldemocraten Joris in ‘t Veld, Piet Faber en Jo Boetje. Hun zorg dat niet-kerkelijke mensen geen maatschappelijk vangnet hadden, leidde tot de ‘Stichting voor Maatschappelijk Werk op Humanistische Grondslag’ – al gauw ‘Humanitas’ genoemd. Het begon klein, op een bovenkamertje met – zo vlak na de oorlog – gebrek aan van alles: papier, meubels, een fiets. Maar met een geleende schrijfmachine gingen ze voortvarend te werk en er kwamen afdelingen door het hele land. Eerst in Utrecht, toen Amsterdam en daarna in Rotterdam. Begin 1946 telde de stichting al 23 afdelingen en op 1 januari 1947 waren dat er 36. Om alles in goede banen te leiden, richtte Humanitas ‘secties’ op: Algemeen Maatschappelijke Zorg, Kinderbescherming, Reclassering en Gezinsverzorging. Dit sloot naadloos aan bij de activiteiten van de landelijke overheid, die zorgorganisaties opzette die samenwerkten, ongeacht signatuur of levensovertuiging.
Eigen kracht
Sinds de invoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) in 2015 zijn de gemeenten verantwoordelijk voor zorg en welzijn van kinderen en jongeren en voor de zorg aan langdurig zieken en ouderen. Niet het rijk maar de gemeenten moeten er sindsdien voor zorgen dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen. Niet alle kwetsbare mensen redden het in hun eentje. Zeker omdat er vaak meerdere problemen tegelijk spelen, zoals armoede, eenzaamheid, laaggeletterdheid en (hierdoor ook) psychische klachten. Ruim veertig procent van de Nederlanders kan niet aan het zelfredzaamheidsideaal van de overheid voldoen. De samenwerking met gemeenten en andere lokale organisaties op het gebied van zorg en welzijn is nog hechter geworden. Humanitas gaat steeds meer een onderdeel vormen van het netwerk van voorzieningen en hulpmogelijkheden.
