Juf Marianne stopt na 47 jaar

In 1974 begon haar carrière op een kleuterschool in Oudorp. “Ik zal het nooit vergeten”, zegt Marianne. “Klassen zaten propvol en in de ruimte waar we leerden en speelden werd ook twee keer per dag gesport. Dus hupsakee, alle spullen aan de kant en sporten maar.” Marianne herinnert zich nog goed dat de kleuters aan de basisschool toegevoegd werden. “Een kleuter is nog geen schoolkind en dat verschil werd duidelijk zichtbaar. Gelukkig ging dat - langzaam - steeds beter. Alle groepen zijn leuk, maar de kleuters vind ik geweldig. Ze zeggen wat ze denken en schamen zich nergens voor. ‘Ik hou van jou’ heb ik regelmatig gehoord. Ook krijg ik vaak de mooiste kunstwerken, haha. En wat helemaal bijzonder blijft is het moment dat een kwartje valt. Een ‘aha-momentje’. Dan zie je dat ze doorkrijgen hoe iets werkt en die blik is ge-wel-dig.”

Heb vertrouwen

Wie 47 jaar lang voor de klas staat ziet de maatschappij veranderen. “Vroeger was mijn moeder altijd thuis als wij uit school kwamen. Er waren ook altijd volop ouders die meehielpen tijdens speciale dagen of projecten. Nu is dat lastiger omdat in veel gevallen beide ouders werken. Het is een logisch gevolg dat de drukte bij de ouders zich vertaalt naar de kinderen. Die worden bijvoorbeeld minder creatief omdat ze meer op een tablet zitten en minder knutselen. Ik ben zelf moeder van drie kinderen en heb altijd fulltime gewerkt. Dat was voor die tijd best bijzonder. Of ik het tv-programma De Luizenmoeder ken? Jazeker! Heerlijk om te zien en eerlijk...het heeft best veel raakvlakken met de werkelijkheid. Ouders mogen hier bijvoorbeeld niet mee de klassen in en dan zie je de paniek in de ogen van de ouder als ze hun kind los moeten laten. Heb vertrouwen, zeg ik dan altijd. Kinderen zijn vaak zelfstandiger dan veel ouders denken.”

Niet vervelen

Marianne zal zich tijdens haar pensioen niet gaan vervelen. Sterker nog, ze heeft eindelijk véél meer tijd voor wat ze het liefst doet: banjeren over het strand en geleefd hout jutten. “Ja, prachtig! Hout met een verhaal. Zo zie ik het. Er zit natuurlijk een heel verhaal achter voordat het stuk hout op het strand ligt. Dat idee vind ik fascinerend. Het maakt me hebberig. Toch zal ik dit ontzettend missen, want de kinderen zijn geweldig! Geen dag was hetzelfde en ik heb met al mijn ziel en zaligheid voor de klas gestaan. Wat ik niet zal missen is alle administratieve taken die leerkrachten moeten uitvoeren. Het is een prachtige periode geweest en nu is het tijd om te gaan; het is goed zo.”

Gedag zeggen

Wie gedag wil zeggen tegen Marianne is 5 juli om 13.30 uur welkom op school. Een kaartje sturen kan ook: Basisschool De Burijn, Stempelmakerstraat 20, 1825 DP Alkmaar.