'Ik heb geleerd om extravert te zijn'
ALKMAAR - ''Ik was doodsbang dat mijn naam werd genoemd in de klas op de basisschool'', vertelt sportverslaggever Rob Mooij in een openhartig interview met Rodi. Inmiddels is de 35-jarige Alkmaarder naast commentator, presentator en spreker een vertrouwd gezicht bij diverse regionale en landelijke sportevenementen. ''Of dit vanzelf is gegaan? Zeker niet. Dat is de buitenkant die mensen zien. Ik heb er hard voor gewerkt en ik geniet er ook zeker van. Ik zie het dan ook als een voorrecht dat ik iets mag doen wat ik leuk vind en energie van krijg. Daar word ik oprecht gelukkig van.'' Niet iedereen weet dat achter deze talentvolle openbare spreker en commentator ooit een jongen schuil ging die het liefst als een kameleon opging in het decor van de klas. Een puur en 'Mooij' verhaal, zo blijkt nu.
Een stap in de Alkmaarse huiskamer van Mooij geeft een aardig kijkje in de keuken van een zelfverzekerde authentieke en benaderbare presentator: dat straalt er van top tot teen vanaf, maar dat was niet altijd zo. Oprecht over zijn beweegredenen en vol passie vertelt de verslaggever dan ook over zijn ervaringen op de blindentribune bij AZ Alkmaar, maar ook hoe hij net zo lief bij elk ander sport- en spreekevenement zijn werk doet. ''Elke keer weer is het spannend. Gelukkig kan ik goed sparren en ervaringen delen met mijn vriend en NOS-verslaggever Chris Wobben met wie ik jarenlang heb samengewerkt bij AZ. Er zijn niet veel mensen tegen wie je kunt zeggen: goh, ik mag morgen voor een paar honderd man een sportgala presenteren, hoe doe ik dat? Met Chris heb ik dat gelukkig wel.''
Gewoon proberen
Vallen en opstaan. Zo heeft Mooij, zoals hij zelf omschrijft, 'het mooiste vak' geleerd. Van ver gekomen. ''Mensen die me vandaag de dag leren kennen, zien een heel andere Rob dan vroeger. Ik ben een introvert die extravert heeft leren zijn. Ik was altijd dat verlegen, nietszeggende jongetje op de achtergrond. Ik ben misschien nu een presentator die weet wat hij doet, maar dat was niet altijd zo. Dat gebeurt niet van de een op de andere dag. Hoe dat komt? Vroeger tijdens het avondeten bij m'n ouders werd er niet gepraat. Ook was het zo dat 'wanneer iets niet vanzelf op je afkomt' het dan ook niet gaat gebeuren. Ik heb geleerd dat je gewoon dingen moet proberen. Erop afgaan, want dan merk je vanzelf of het iets is of juist niet.''
Moeder
Als jongetje van 9 zat Mooij in de woonkamer bij zijn ouders, veelvuldig verslag te doen van fictieve wedstrijden. ''Het zat er eigenlijk altijd een beetje in. Het echte werk begon allemaal in 2008 toen ik twijfelachtig besloot om voor de lokale omroep RTV Alkmaar wedstrijden te verslaan langs de amateurvelden. Mijn moeder had me erop gewezen. Uiteindelijk maar besloten om langs te gaan en tot mijn eigen verbazing ging het me vrij goed af. Die bevestiging kwam in de vorm van de zogenaamde 'quote van de week-verkiezing' die ik toen meerdere keren achter elkaar wist te verzilveren. Zoiets geeft vertrouwen dat je op de goede weg bent. En zoals met zoveel dingen: vertrouwen is alles.''
Perfectionisme
Perfectionisme is iets dat Mooij heeft gepusht en soms ook in de weg zit. ''Faalangst of hoe je het ook wilt noemen of streven naar perfectie: soms zit het in de weg, maar het heeft mij ook zeker gemotiveerd om er juist voor te gaan. Voor iedereen die iets van zijn passie wil maken: laat zien dat je er bent. Zoek dan contact met iemand die al doet wat jij graag wilt en hoor hoe hij die weg heeft afgelegd. Zo zag ik ooit dat Evert ten Napel bij AZ naar de toilet ging. Ik wachtte hem buiten op om te vragen of hij eens een demo wilde beluisteren en van feedback voorzien; heeft hij gedaan. Ontzettend waardevol. Je moet bij mensen durven aankloppen. Jezelf buiten die comfort zone brengen met alle risico's van dien. Wat heb je te verliezen? Je moet genieten van de avonturen, maar daar ook open voor staan. Deuren gaan niet vanzelf open.''
Blindentribune
Arnold is zo'n bijzonder iemand van de blindentribune bij AZ. Het was zó speciaal om op zijn zestigste verjaardag te mogen komen en te merken wat voor impact ons verslag op zijn leven heeft. Chris en ik kenden weinig mensen maar iedereen kende ons van Arnold's prachtige verhalen. Dat is toch fantastisch?
Doel
Vroeger had ik misschien 'de NOS' als doel, maar nu wil ik gewoon elke wedstrijd beter worden en dan zien we wel waar het schip strandt. En zoals met iedere passie: niet stoppen is het credo. Vroeger op school was er iemand waarvan ik vond dat hij beter was in verslaggeving dan ik, maar hij is er niet mee doorgegaan'', aldus Mooij, die daarmee misschien wel de kern raakt van 'zijn geheim': iets heel erg leuk vinden, tegelijkertijd tevreden zijn, maar ook doorzetten waar anderen stoppen. Dan kun je ver komen. Desalniettemin steekt Mooij zijn ambities niet onder stoelen of banken. ''Ik weet dat als ik zo doorga, ik vroeg of laat een kans krijg om bijvoorbeeld bij de NOS terecht te komen. De tijd zal het uitwijzen. Zo niet, dan ben ik alsnog dankbaar en tevreden met wat ik nu doe en heb mogen doen. Mijn streven is hogerop komen, maar niet mijn doel. Mijn doel is om plezier in het vak te houden zoals ik dat nu heb. Dat is de basis. Ik wil dit gewoon heel erg graag blijven doen.''
Meer weten zie deze website.
