door onze stadsdeelbestuurders

Kinderen zijn de beste dromers. Zij hebben nog een heel leven voor zich en vele dromen waar te maken. Hoe groot is de kans dat een kinderdroom ook daadwerkelijk uitkomt? Cijfers geven aan dat de kansenongelijkheid groeit in onze stad, maar cijfers vertellen nooit het hele verhaal.

Wekelijkse column van onze stadsdeel-bestuurders

Collectief Nieuwe Helden interviewde zeventig kinderen over hun toekomstdromen. Wat willen ze worden, waar willen ze gaan wonen, willen ze kinderen krijgen? Op deze dromen lieten de makers een socioloog en een econoom reageren. Hoe groot is de kans dat dit kind zijn of haar droom kan waarmaken? De resultaten zijn te zien op een grasveldje bij de Tolhuisweg. Houten huisjes op palen, modellen van panden die nu niet meer bestaan, staan er als rekwisieten uit het verleden. Via een app hoor je in ieder huisjes de droom van een kind en de reactie van de econoom. Door het verhaal word je geconfronteerd met de ongelijkheid in kansen in de samenleving; ouders die veel voorlezen zorgen voor een goede taalontwikkeling, een goede school zorgt voor een stevige start, ouders met een laag inkomen kunnen minder bijdragen aan scholing, een niet Nederlands klinkende achternaam zorgt ervoor dat je minder snel wordt uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Maar ook, verwende kinderen worden minder weerbare volwassenen. Ik ben onder de indruk van deze installatie.

Op een andere plek in Noord, de NDSM-loods op de NDSM-werf, hangt de tentoonstelling Paint a Future, een project van kunstenares Hetty van der Linden. Zij vraagt vooraanstaande schilders uit de hele wereld om een kunstwerk te maken op basis van een tekening van een kind uit een sloppenwijk ergens in de wereld. Het kind tekent nietsvermoedend zijn of haar droom, de kunstenaar maakt er een kunstwerk van. Met de opbrengst van het werk wordt de droom van het kind waargemaakt. Dit is Hetty’s levenswerk, zij kan er prachtig over vertellen.

Beide projecten laten zien hoe belangrijk kunst is bij het vertellen van verhalen en het delen van dromen. Wij als toeschouwers worden maar weer met de neus op de feiten gedrukt. Maar ga vooral zelf kijken! Zeer de moeite waard.

Esther Lagendijk