Van onze stadsdeelbestuurders
Die rooie rotmuur komt terug!
De Muur komt terug, beter bekend als de liga of het koekje… Het kunstwerk is gemaakt door kunstenaar Alfred Eikelenboom en het werd in 1987 geplaatst aan de Gedempte Insteekhaven.
De bedoeling was dat De Muur de verbinder zou zijn tussen de toen nieuw ontwikkelde IJ-pleinbuurt van architect Rem Koolhaas en de al bestaande Vogelbuurt. Koolhaas en Eikelenboom kenden elkaar, en de destijds nieuwe wijk en het kunstwerk horen van oorsprong bij elkaar. Best wel raar eigenlijk, een Muur als verbinder tussen wijken. Maar de kunstenaar maakte destijds met dit kunstwerk een statement tegen de blokkendoosarchitectuur; het bouwen van flatgebouwen. Daarom zijn de hoeken van het kunstwerk ook afgerond.
Iedereen in Noord heeft wel een mening over De Muur. Dit leverde het kunstwerk dan weer de bijnaam ‘de klaagmuur’ op. Er zijn een boel mensen die hem mooi vinden. Anderen vinden ‘m lelijk, of weten niet zo goed wat ze ervan vinden. Zelf ben ik van mening veranderd over De Muur. Ik vond hem eerst lelijk, dacht dat het een biscuitje was, maar ik ben van dit kunstwerk gaan houden. Ik denk toch dat veel mensen het met me eens zijn dat De Muur nou eenmaal bij Noord hoort. Er verandert al zo veel. Zeker in deze buurt, met de komst van de nieuwe wijk in het Hamerstraatgebied. Ik denk dat Eikelenboom zelf de discussies over De Muur wel grappig zou hebben gevonden. Hij voorspelde ooit vol zelfspot dat het kunstwerk de Eiffeltoren van Amsterdam-Noord zou worden.
De afgelopen jaren is er niet goed voor De Muur gezorgd. Het is een afgebladderd en afgedankt kunstwerk geworden. In samenwerking met de dochter van de in 2014 overleden Eikelenboom vervangt de gemeente de huidige Muur nu voor een nieuw exemplaar. Deze versie van De Muur is niet meer gemaakt van staal, maar van kunststof. In het verleden veroorzaakte De Muur namelijk veel geluidsoverlast, omdat het als klankkast fungeerde. Ook daar kan de term klaagmuur vandaan komen. Ik belde Chris Keulemans erover, onze Noord chroniqueur, en hij stuurde mij een prachtig stukje:
Niemand vindt hem mooi.
Niemand wil hem kwijt.
Het is onze eigen rooie rotmuur.
En zolang hij blijft blijven we allemaal.
Esther Lagendijk
