Harry van den Berg, Noorderling (1943-2021)
De zachtmoedige, koersvaste strijder voor een groen, sociaal en cultureel Noord is heengegaan. Harry woonde al jaren met zijn Els in de Banne. De afgelopen maanden ging zijn gezondheid snel achteruit. Op 19 mei overleed hij.
Harry, die mij als bestuurssecretaris hielp de Tolhuistuin op te zetten, was een man met een visie. De bewonersvereniging Amsterdam Noord Groene Stad aan het Water (ANGSAW), waarvan hij na het overlijden van Roel Poppe voorzitter werd, was het schaduwkabinet van Noord. Zij waren het die pleitten voor een groene oever, toegankelijk voor fietsen en voetgangers, met culturele voorzieningen. Zij haalden het Filmmuseum over om te verhuizen van het Vondelpark naar het IJ. Een prestatie op zich – maar vooral omdat die deel uitmaakte van een integraal, tot in detail doordacht toekomstperspectief voor Noord, dat uitging van de menselijke maat en de groen-blauwe kwaliteit van ons stadsdeel.
Hij hield van jazz en van poëzie (Lucebert!), hij had humor en kon mooi vertellen. Maar voor bestuurders, ambtenaren en andere slordige mensen was hij een nachtmerrie, die met zachte stem en klinkklare argumenten alle ondoordachte nieuwbouwplannen, aanslagen op het groen en privatisering van publieke ruimte meteen doorzag en bestreed.
Hij zag in het IJ, eerder dan wie ook, het blauwe plein van Amsterdam. Hij was tegen het schrappen van metrostation Sixhaven, tegen de sloop van de IJpleinbuurt, voor een brug van het Java-eiland naar het Storkterrein, tegen de gentrificatie van de Van der Pekbuurt, voor het behoud van de groene scheggen, tegen de verdichting van de Banne Noord, voor de vrije ruimte op de NDSM en tegen de uitverkoop van sociale huurwoningen.
Precies alles wat Noord nu bedreigt zag hij jaren geleden al aankomen. En hij kwam in actie. Zonder te zeuren, zonder cynisme. Maar integer, met kennis van zaken, onvermoeibaar. Een monumentale man.
Chris Keulemans
