Mag ik even?!

De Slag om Mokum

Algemeen
Afbeelding
(Foto: WR/RM)

De Slag om Mokum

NOORD - In de rubriek ‘Mag ik even?!’ krijgen lezers van het Noord-Amsterdams Nieuwsblad de kans om hun ervaringen te delen. De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden brieven te redigeren of in te korten. Een brief betekent niet dat de redactie de inhoud onderschrijft.

Nu GroenLinks afgerekend wordt op onvoldoende inzet voor het stedelijk groen, noemt voorman van Dantzig van de zogenaamde andere groene partij D66 zich alvast de winnaar van zijn zelfbenoemde ‘Slag om Mokum’ oftewel de komende gemeenteraadsverkiezingen. Grote kans dat hij wint. Waar Groen Links ons beloofde de stad te gaan vergroenen, zet van Dantzig juist in op grijs: het uit de grond stampen van al die felbegeerde woningen. Woningen zijn nodig is het mantra. Maar waar kiezen we precies voor?

Nu al worden bezonnings- en luchtkwaliteitsnormen ten voeten getreden in het meest populaire bouwparadijs Amsterdam-Noord om zoveel mogelijk dure woningen opeen te kunnen proppen. Groene dromen in stedelijke plannen ten spijt: slagschaduw, valwind tussen woontorens, bomen die er niet zullen kunnen groeien, groene gevels die er meestal niet zullen lukken: de toekomst van de stad ziet er angstaanjagend hoog, grauw en winderig uit.

Ondertussen vreet het bij de stedelijke groei behorende mobiliteitsplan Noord voor ‘recreatieve’ fietspaden hapje bij hapje duizenden vierkante meters uit de ecologische structuur, zoals uit het Vliegenbos, Het Rietland en andere waardevolle stadsnatuur in Noord. Groene fietsroutes zijn in. Maar wie het plan beter leest ziet dat ‘recreatief’ op de ene pagina een synoniem is voor snellere verbinding op de andere. Sneller ten koste van wat? En kan dat niet anders? Deze zogenaamd groene snelheidsbehoeftes van de mens, gaan ten koste van wat juist de stad ademen doet, letterlijk zuurstof geeft en fijnstof filtert.

De groene longen van de stad zijn zo sterk als de zwakste schakel en de vele hapjes die we er uit gaan nemen leiden feitelijk tot een kleiner en zwakker leefgebied van bomen, planten en dieren. Niet alleen mensen worden straks de stad uitgejaagd door de mindere leefbaarheid ervan; diersoorten gaan hen vooruit. Hún groene wijken en natuurinclusieve woningen worden immers gesloopt. De meeste dieren en planten van horizontale stadsnatuur zien echt geen heil in de verticale geveltuinen die onze leefbaarheid in de toekomst moeten gaan garanderen.

Tekst gaat door onder de foto.


Natuurinclusieve woning van dieren in Het Rietland, Amsterdam-Noord. (Foto: F. Hallema)

Wat Mokum nodig heeft, is een eerste dappere stadsheerser die een convenant tekent waarin het stedelijk groen wordt ontzien door goede alternatieve routes te kiezen en als het in een uiterst noodgeval echt niet anders kan, stadsnatuur tenminste te beschermen door voor elke vierkante meter eraf, een vierkante meter gelijksoortig horizontale stadsnatuur te compenseren. Robuust en leefbaar voor dieren en planten. Nu kiezen we onbeschaamd voor het verkleinen en verzwakken van cruciale stadsnatuurgebieden. Laten we daar dan in elk geval eerlijk over zijn en niet doen alsof verticale groene gevels de robuuste horizontale stadsnatuur ooit in functie kunnen compenseren.

Omdat een dergelijk stedelijk convenant of wet mist, hoeft geen enkele door het Mobiliteitsplan, Groenvisie, of Omgevingsvisie afgehapte vierkante meter stadsnatuur te worden gecompenseerd. Noch wordt deze beschermd door alternatieve routes òm de natuur heen te kiezen.

De inzet van de gemeente is de aanleg van de nieuwe routes door stadsnatuur te versnellen, terwijl door bewoners aangedragen constructieve ideeën voor het alvast versterken van de zwakste delen in deze gebieden die de klap van de straks beschadigde stadsnatuur wat op te kunnen vangen vooralsnog oeverloos tussen het gemeentekastje en -muur blijven drijven tot ze wellicht zijn verdronken.

Uiteindelijk gaat de slag om Mokum om het overleven van soorten. Dieren, bomen, planten en bodemleven van horizontale stadsnatuur zijn niet goed beschermd in de inclusieve stad van de toekomst. Een gemiste kans, want deze soorten zorgen voor een gezonde, leefbare stad. Wie hen een kans geeft, geeft onze eigen toekomst een kans en is de echte winnaar in de Slag om Mokum.

Floor Hallema