Tijdens de commissievergadering versprak de bestuurster zich, zei ‘Protokul’ waar ze ‘Protocol’ had moeten zeggen. Sommige aanwezigen vonden het reuze grappig. Dat was het niet. Het was pijnlijk. Pijnlijk omdat het ronduit beschamend is als bewoners hun dagelijks bestuur tot orde moeten roepen met een zelfgeschreven participatieprotocol. Als burgers zoveel moeite moeten doen om hun rechten te borgen dan moet het bestuur zich schamen, excuses maken maar vooral het gedrag beteren. Of - lees het onlangs verschenen rapport van de ombudsman over de bedroevende participatie rond het Vliegenbos-snelfietspad, waarin onder andere beschreven wordt hoe uit strategie participanten niet werden geïnformeerd -, beter, opstappen. ‘Protokul’: een Freudiaanse verspreking, een mooi schoolvoorbeeld. Bestuurster haar onderbewuste rebelleerde tegen de kritische ondervraging over ‘Noord wordt gehoord’ - nóg zo’n participatie-flater. ‘Wat zal besturen toch aangenaam zijn zonder dat gezeur van burgers en commissies, wat een kul!’, moet het in de krochten van het über-ich hebben geëchood alvorens iets daarvan naar buiten kaatste. Misschien moeten we hier in Noord weer een Asterdorp* bouwen. Onder toezicht kan het disfunctionele stadsdeelbestuur daar experimenteren zonder onze democratie te schaden. Op de stoomcursus ‘Niet aanmatigend zijn’ leren ze dat indien iemand je op een fout wijst je in deze functie nooit moet antwoorden dat er ook best veel goed gaat. Er wordt ook bijgebracht dat de tong uitsteken aan het einde van een verhitte vergadering niet netjes is: ‘lekker puh’ is voor schoolmeisjes. Of dat je - o zalig decorum! - beter vóór de online-vergadering je bakje yoghurt kunt eten, niet tijdens.

Simon de Boer

*Asterdorp (1927-1955) was een ommuurde wijk in Buiksloterham, speciaal gebouwd voor ‘ontoelaatbare gezinnen’ die daar leerden hoe je je moest gedragen. Hadden ze dat onder de knie dan konden ze verhuizen naar een gewone woonwijk.

Noord & Brand