Van onze stadsdeelbestuurders
Ook aan een lege tafel draait de aarde gewoon door
De eerste lockdowns hadden nog iets bijzonders en spannends, maar ondertussen slaat bij mij de lamlendigheid toe als echt alles dicht is. Gelukkig heb ik nog behoorlijk wat afleiding met mijn werk als bestuurder en vind ik nu daarnaast ook tijd om eindelijk de stapel boeken naast mijn bed weg te lezen.
Het afgelopen jaar zijn er best wat boeken verschenen die geïnspireerd zijn op Noord. De Noordse schrijver Marjolijn van Heemstra deelde haar fascinatie voor de ruimte met haar lezers in het boek In lichtjaren heeft niemand haast. In tijden van corona wordt onze wereld steeds nauwer en zoeken we het steeds dichterbij. Dat geeft eerst even onrust, maar na een tijdje ontdek je ook dat de wereld in het klein ook heel mooi, prettig en avontuurlijk kan zijn.
Zo laat Van Heemstra je vanuit je eigen huis, straat of wijk als ruimtevaarders naar onszelf als bewoners van de aarde kijken. Over hoe wij ons toch druk maken over van alles en nog wat en dat we daarmee voorbijgaan aan dat waar het werkelijk om draait; de draaiing van de aarde om de zon. De soms zo zelfvoldane aardbewoners als hele kleine toevalligheden in het enorme ons omringende heelal. Dat maakt ons kwetsbaar, maar het gevoel onderdeel te zijn van iets groters kan ook heel relativerend en troostrijk zijn.
Ook Chris Keulemans nam ons in zijn boek Gastvrijheid mee op reis. Dit keer niet naar de ruimte, maar op reis door de wereld. Naar verschillende steden die hij bezocht heeft, waar hij, ondanks oorlog, armoede en onderdrukking, de meest gastvrije mensen ontmoette. Terug in Noord, in een tijd, waarin gastvrijheid bijna niet meer voor te stellen is, blijkt dat gevoel van welkom zijn en onderlinge verbondenheid toch, zij het nu met wat beperkingen, ook lokaal in ons eigen Noord te vinden.
Juist in Noord, waar mensen ook al hebben ze zelf weinig zich toch begaan voelen met anderen. In Noord wacht Keulemans aan zijn grote eettafel, ooit als gastvrij cadeau gekregen, op zijn gasten. Ook ik heb een grote tafel, die al even wacht op het ontvangen van grote groepen vrienden en bekenden of juist onbekenden die dan weer vrienden worden. Ik kan niet wachten!
Esther Lagendijk
