Column Kees de Bakker

We waren net te laat om op tijd mee te doen met de actie 'houd het in januari droog' (Dry January) en begonnen op 4 januari met alcolholvrije drankjes. De twee glaasjes Frizzante-watermelonrosé met komkommer moesten bij het borreluur wijken voor witte druiven van Double Friss of guava-sap van Maaza, een van oorsprong Indiaas bedrijf, onderdeel van de Coca Cola Company. En wat ondekte ik op de achterkant van het guava-pak: Maaza heeft ook Zuurzak-sap onder de naam Soursop. Zuurzak heet ook Corrosol of Guanabana en de laatste combineert Riedel met mangosap. Maaza heeft inmiddels een flink assortiment met papaya, lychee, banaan, passiefruit, tropical, mango en guava naar men zegt vanaf 1970 en exporteert naar maar liefst 40 landen. Maar waar waren die drankjes te vinden? Voor mij was het een openbaring dat zuurzak nu eindelijk als sap verkrijgbaar was. Ik had hem ontdekt in de tropen, weet niet meer of het eerder in Suriname of in Indonesië was waar ik hem voor het eerst aantrof. Twee keer kon ik een literpak kopen, in een grote Chinese supermarkt in Paramaribo en een in de Gemini-supermarkt in Candidasa, waar ik tot die tijd alleen kleine 250 ml.-pakjes kon krijgen.

Maaike Schupp van Maaza tipte me dat ik de XL-vestiging van Albert Heijn in Alkmaar kon proberen en na enig zoeken vonden we ze, een beetje verdwaald bij de sushibar of all places. Ik kocht er meteen vier en voelde me heel tevreden na jarenlang zoeken.

Voor wie het niet weet: zuurzak (zowel vrucht als met name de bladeren) heeft een geneeskrachtige werking. De vrucht wordt door Optimel verwerkt in variaties en sapmerken, dat doet Riedel ook in Appelsientje Dubbeldrank, net als de mix met mango (wel met 11,9 gram koolhydraten inclusief 10,9 gram suiker bij 100ml.). De zuurzakvrucht kan zelfs zes kilo zwaar worden. Ik vond hem in Suriname, verder is deze te vinden in Midden-en Zuid-Amerika. In de zeventiende eeuw was op Curaçao een grote plantage- en slavenmarkt die Zuurzak heette, niet verwonderlijk dat ik daar tien jaar geleden een villawijkje zag dat ook Zuurzak heette. De Nederlanders exporteerden hem naar Indonesië, waar de sapjes worden gefabriceerd door ABC en Buonavita. In het antieke Peru werd al zuurzak gegeten. De botanische naam voor deze plant is Annona Muricata, in het Surinaams-Nederlands noemt men hem zuurzak of prickelappel. Omdat er stekels op de vrucht zitten, de vrucht heeft een zakachtige vorm. Mensen met diabetes en aderverkalking hebben baat bij gebruik van zuurzak. Bepaalde stoffen in zuurzak zouden kunnen werken tegen blaas- en prostaatkanker, alvleesklierkanker (zuurzak stimuleert de klier om insuline aan te maken), long- en borstkanker, dikkedarmkanker, eierstok- en baarmoederhalskanker en huidkanker. Vooral de geneeskrachtige werking van de bladeren van de vrucht worden als positief gezien, veelal gebruikt om thee van te maken. Ook werkt de vrucht tegen aderverkalking en hoge bloeddruk.

Is er dan niets negatiefs over de Zuurzak-sap? Ik zou graag willen dat de sap niet of nauwelijks koolhydraten bevat (11,2 gram per 100 ml. inclusief suiker) en suiker staat op de andere kant van het pak vermeld met 28 gm. (als dat 28 gram is zal mijn diëtiste steigeren of weegt het drinken van Zuurzak-sap – waarvan Maaza het suikergehalte langzaam probeert terug te dringen belooft woordvoerster Maaike Schupp – op tegen 2 glazen van mijn favoriete Frizzante-rosé?