Twisten voor je voordeur op de galerij
SCHOORL - “Goed zo met die heupen, en nu alles van je afschudden.” Gaandeweg gingen er vorige week donderdagochtend steeds meer deuren open op de verschillende verdiepingen van de galerijflat De Sanderij in Schoorl. Nu de danscursisten vanwege de beperkingen door de virussituatie niet naar haar toe konden komen zocht docente Saskia van de Kruk hèn op. Midden op het grasveld van de binnentuin van het wooncomplex en gewapend met een microfoon en een geluidsbox lokte ze de bejaarde bewoners naar buiten waar ze voor hun voordeur, op ruime afstand van elkaar, Saskia konden volgen in haar danspassen.
DOOR ED BAUSCH
Draaiorgelsfeer
De bewoners gooiden de armen omhoog en deden de handklap mee op Queen’s 'We Will Rock You', best een hevig nummer. Maar wat te denken van 'Let’s Twist Again' van good old Chubby Checker. Het voetenwerk bij deze dans spatte van de galerijen af! En dan was er nog voldoende energie voor een flinke partij luchtgitaarspelen. Zo bracht het eerste lentezonnetje een leuke sfeer in de binnentuin, op initiatief van de Stichting Welzijn Bergen. Zoals vroeger de draaiorgelman muzikale vrolijkheid kwam brengen in de straten zo eindigde nu deze ochtend in Schoorl met een walsje op 'Tulpen uit Amsterdam': daar kwam dus de lente evengoed.
Eigen buurt ontdekken
In beweging blijven, dat lijkt het motto deze weken. Naast al het binnen zitten is er in vele straten in de dorpen ook actie met skeelerende, dravende, wandelende en fietsende inwoners. Er kan evengoed nog veel, vergeleken met andere landen, als je maar in je eentje gaat en goed afstand houdt. Het leuke is dat iedereen elkaar begripvol groet, waar je ook gaat. En het lijkt ook niet verkeerd dat inwoners ook de eigen buurt van soms heel andere kanten ontdekken, dichtbij huis wandelend. Wie weet wat ervan beklijft.
Wel lopen, maar alleen
Sporten en bewegen in clubverband heeft een belangrijk sociaal aspect en dat laatste is er nu dus even niet. De leden van Loopgroep Egmond komen al sinds 1984 iedere zaterdagmiddag bijeen om met elkaar te trainen in de duinen van Egmond-Binnen. Nu is alles anders, zegt voorzitter Harry Gul: “Wij zijn heel strikt in het opvolgen van de landelijke richtlijnen om het virus te bestrijden, en zo helpen ook wij mee om de druk op de ziekenhuizen en het personeel daar te beperken. Dus wij komen nu niet bij elkaar. Het trainen is bij ons toch ook een sociaal gebeuren, al trainend spreken we met elkaar de week door. En dan is het niet makkelijk afstand houden. Dus we lopen wel, maar ieder op z’n eigen manier, in z’n eigen gebiedje.”
Competities zonder winnaars
Bij VV Bergen is Tom Pedroli nu twee jaar voorzitter. Hij maakt met zijn collega-bestuurders iets mee wat in de geschiedenis van de voetbalfusieclub (BSV en Berdos) met 700 leden nooit eerder voorkwam: een competitie als niet-gespeeld beschouwen. “Uiteindelijk besloot de KNVB het zo te doen met het amateurvoetbal en daar was ik blij mee. Als de ziekenhuizen het moeilijk hebben zou het toch raar zijn als onze velden vol zijn.” Dus niemand promoveert, niemand degradeert, niemand wordt kampioen. Voor het eerste elftal, in de derde klasse, maakte het niet zoveel uit, dat draaide goed mee in de middenmoot. Een paar lagere elftallen stonden wel goed. Die spelers moeten hun droom dan volgend jaar maar waarmaken. Als bestuur vinden wij het wel moeilijk dat niet-leden over de hekken springen en gaan voetballen op onze velden. We hebben daar steeds contact over met de wijkagent.” Pedroli zegt ook dat de situatie de club financieel raakt. “De kantine-inkomsten zijn weggevallen, de voorjaarstoernooien zijn er niet en we hebben wel contractuele verplichtingen aan de trainingsstaf.” Zijn bestuur bespreekt steeds de situatie, net zoals overal iedereen een weg zoekt en meedenkt of en hoe straks de ballen weer kunnen gaan rollen, de biertjes weer getapt gaan worden, groepstrainingen en concerten weer mogelijk kunnen worden enzovoort enzovoort. Overal klinkt het: samen doen! Ook al moet je nu buitenhuis bijna alles in je eentje doen om het virus te bestrijden: dan werk je toch samen aan hoe het straks verder kan.
