Natuurgedicht Henriette Henskens - Een koude lente

Column
Nieuw gedicht van Henriette Henskens
Nieuw gedicht van Henriette Henskens Foto: aangeleverd

BERGEN - Onze natuurdichteres Henriette Henskens geniet van het koudste voorjaar sinds 1937. Apart, veel in de natuur ontluikt een maand later. We zien een explosie van vogelmelk en boshyacinten. Het zeldzame kandelaartje bloeide in groten getale nabij Hargen aan Zee. De zonnedauw staat er nog. Helaas verdween het zeldzame boompjesmos ten behoeve van het verbreden van de Maria-weg in het Schoorlse duinbos.

Zonnedauw in het koudste voorjaar sinds 1937

GROET 2021, EEN KOUDE LENTE

IJsheiligen voorbij

de mei die open bloeit

zij koestert blad en bloesem

in haar boezem

de weelderige gele brem

een eekhoorn hoog

in een stuivende den

haar regen is het

die ’t gras doet bewegen

wuivende halmen

wiegen haar gemoed

weer klinkt een koekoeksroep

en zelfs de nachtegaal

die zingt in Groet

Henriëtte Henskens