Een bezoek aan één van de vele scholen: “Minder ik en meer wij”

Algemeen
“Allemaal in hetzelfde schuitje”. Leerlingen uit de vierde klas mavo tijdens een corona-activiteit
“Allemaal in hetzelfde schuitje”. Leerlingen uit de vierde klas mavo tijdens een corona-activiteit Foto: Daphne Vermeulen

BERGEN - Gewoon een bezoek aan één van de vele scholen in Nederland, die nu al bijna twee jaar te doen hebben met een andere situatie, voor leerlingen, docenten en overig personeel. En niet te vergeten de ouders. Het geeft een beeld van grote veranderingen, maar vooral geeft het zicht op de kracht van teams, op de misschien onvermoede flexibiliteit van leerlingen. Maar nog het meest klinkt het donderdag op de Berger Scholengemeenschap: “Nog meer zijn we allemaal meer op elkaar gaan letten. Nog meer en zeker bewuster dan we al deden.”

DOOR: ED BAUSCH

“Steeds vragen we ons af: hoe maken we er het beste van?”

Rector Reinoud Buijs, afdelingsleider brugklassen en mavo Renate IJpelaan en afdelingsleider atheneum Eva van Leeuwen nemen even een halfuurtje met het Bergens Nieuwsblad om te vertellen hoe het gaat op hun school, als een voorbeeld van hoe het elders zal zijn. “Qua besmettingen valt het bij ons nog mee. Misschien komt dat door het feit dat alle leerlingen buitenom lopen naar hun lokalen. We hebben liefst 18 (nood)uitgangen, die nu voor een deel ook ingang zijn. Dus er is weinig kruisverkeer in de gangen. En ook onder het personeel viel en valt het nog mee.” Maar dat laat onverlet dat het al een lange tijd een totaal andere situatie is dan voorheen. “Niemand had dit ooit eerder meegemaakt. Wij als personeel hebben nog een ander referentiekader, de leerlingen die in maart 2020 als brugklasser kwamen en hun opvolgers weten niet beter. Het is bij ons steeds de vraag geweest: hoe maken we er het beste van.”

“Wandelen op één weg”

“Natuurlijk zijn er moeilijke momenten. Natuurlijk breekt soms wel eens het lijntje bij iemand in het team of bij een leerling en natuurlijk weten we wat dit allemaal betekent voor de ouders van onze leerlingen. Maar toch, we hebben steeds toegewerkt naar een leerjaar afronden, examens en leerlingen uitzwaaien. Andere manieren zoeken met de open dagen. Andere wegen zoeken om leerlingen te informeren over hun vervolgstudies. Daar hebben we bijvoorbeeld oud-leerlingen voor gevraagd. We zitten immers allemaal in hetzelfde schuitje, personeel, leerlingen en ouders. Meer nog dan voorheen realiseren we ons dat we van verwelkoming tot uitzwaaien op een gezamenlijke weg wandelen. En dat besef is niet verkeerd, wij denken dat daar wel wat van blijft hangen. Een ontwikkeling van minder ‘ik’ naar meer ‘wij’.”

Experiment

“In het begin van de pandemie lag de nadruk nog op alles met prestaties zo goed mogelijk doen. Gaandeweg is daarbij gekomen de dagelijkse en oprechte vraag aan elkaar, ouders personeel, leerlingen: ‘Hoe gaat het met jou?’. We hebben in de volle breedte van de scholengemeenschap meer voor elkaar over. We zijn de situatie geleidelijk meer gaan zien als een groot experiment. We weten waar het vandaan kwam, maar niemand weet de uitkomst. Dat is echt een verhaal van samen. Een andere weerbaarheid voor iedereen in de onderwijssetting. Het steeds weer opnieuw instellen op veranderende richtlijnen is een kunst op zich geworden, die we eigenlijk best goed zijn gaan beheersen als team. We staan voor elkaar in, vangen elkaar waar nodig op. Soms bevindt een docent zich opeens even in de conciërgekamer, bijvoorbeeld. Prima.”

Zes draaiboeken

Deze week is het toetsweek. Dat lijkt een geluk tijdens de huidige besmettingsgolf. “Volgende week hebben we een projectweek met heel veel aandacht voor elkaar. We hebben allerlei programma’s over omgaan met elkaar in verschillende situaties. We gaan op pad. Nu niet naar het museum, maar naar bijvoorbeeld de begraafplaats, leren van de lokale geschiedenis. We gaan een après-ski-hut bouwen op het schoolplein, en skiën met de vierde klassen op de baan van Il Primo. Alles binnen de geldende richtlijnen. We zijn nu in afwachting van hoe we de open dagen kunnen doen. We hebben er wel zes draaiboeken voor klaarliggen. Want het gaat door op 4 februari, online, fysiek of in een hybride vorm” Een school is gewoon net als de samenleving. Zonder slag of stoot gaat het nooit. Een enorme gebeurtenis is de pandemie wel te noemen, voor een schoolgemeenschap. En dat hoor je in de woorden van de rector en zijn medewerkers op de BSG.

Van links naar rechts Eva van Leeuwen, Reinoud Buijs en Renate IJpelaan, de gesprekspartners