Nieuw: column van de Historische Vereniging Bergen

Bergen heeft heel wat kerken en kerkjes gekend. Iedereen weet van de Ruïnekerk, de Petrus en Pauluskerk en het Witte Kerkje, want die staan er nog steeds. Er zijn ook heel wat kerkjes verdwenen. Eén ervan stond achter het onlangs fraai gerestaureerde pand op de hoek van Breelaan en Grootland. Dit huis werd gebouwd in 1901 in opdracht van de weduwe S. Bouma. Zij dreef er het eerste pension van Bergen, met de goed gekozen naam 'Beau Lieu'. Zij liet enkele jaren later in de tuin, die grensde aan de Notweg, een bescheiden zomerwoning bouwen.

Pension 'Beau Lieu' was geen lang bestaan beschoren. In 1909 werd het een vakantieverblijf voor de diakonessen (verpleegsters) van het protestantse Bronovo-ziekenhuis in Den Haag. De naam werd toen veranderd in 'Elim', naar de oase waar het Israelitische volk een rustplaats vond op zijn tocht door de woestijn. De naam 'Elim' stond tot in de jaren '90 op de gevel van het pand, pal onder het torentje, maar is toen overgeschilderd.

De zusters diakonessen lieten het zomerhuis verbouwen tot kerkje. Er kwamen banken in, een katheder en zelfs een orgeltje. Op het katheder in het kleine godshuis stond een toepasselijke bijbelse tekst: "Waar twee of drie vergaderd zijn in mijnen naam, daar ben ik in het midden van hen".

Begin jaren '20 ontstond in Bergen een groep protestanten die de preken in de Ruïnekerk te vrijzinnig vond. Zij stichtten de evangelisatievereniging 'Maranatha', die vanaf 1922 diensten organiseerde in het kerkje van Elim. Omstreeks 1930 nam deze vereniging een eigen kerkgebouwtje in gebruik met de naam 'Rehoboth', op de hoek van Prins Hendriklaan en Dokter Van Peltlaan.

De diakonessen gingen vanaf 1927 op vakantie naar Zwitserland. Zij waren toch meer gecharmeerd van de Zwitserse bergen dan van de Bergense duinen. Na het vertrek van Maranatha raakte het kerkje van Elim in onbruik. Enige tijd later is het gesloopt.