Geen week zonder...

Er zijn van die momenten in je leven die je nooit meer vergeet. Sterker nog, je weet bij het noemen van die gebeurtenissen zelfs nog precies te herinneren waar je op dat moment was. Denk aan de eerste man op de maan, het Europees kampioenschap van ons nationale voetbalelftal, de Bijlmerramp, de val van de Berlijnse muur, de dood van Prinses Diana en natuurlijk de geboorte van je eigen kinderen. Zonder enige vorm van twijfel hoort in dat rijtje thuis de lancering van het enige echte Bergens Nieuwsblad op 21 februari 2008. Rond die periode waren er echt wel meer schokkende gebeurtenissen waar de wereld bij stil stond. Ik noem maar even het feit dat het autonome Russische gebied Oest-Orda Boerjatië een deel werd van het Autonome Gebied Irkoetsk of de benoeming van Samak Sundaravej als nieuwe minister-president van Thailand. En dan vergeet ik nog dat in die periode ook de Groningse gemeente Oldambt aankondigde de buurtschap Ganzedijk terug te willen geven aan de natuur, dit vanwege de bevolkingskrimp. Hoe belangrijk ook, ze vallen compleet in het niet bij het absolute hoogtepunt van dat jaar: de komst van het Bergens Nieuwsblad. Het Bergense medialandschap veranderde werkelijk in één klap. Ik weet nog waar ik was toen ik het nieuws hoorde. Ik stond op de Stationsstraat vlak voor het hoofdkantoor van De Duinstreek. En ik kan u zeggen dat ik nog nooit ramen zo hard in hun sponningen heb horen trillen als toen. Het was oorverdovend. Nimmer had iemand geprobeerd de hegemonie van dit door de gemiddelde Bergenaar van voor naar achter gespelde weekblad te doorbreken. Ja, er waren wel af en toe wat speldenprikjes. Zo hebben we even het Bergens Weekblad gehad, maar dat moest de strijd al snel staken. Later kwam nog De Flessenpost, het digitale speeltje van horecakenner en- liefhebber Harry Steunenberg, tevens auteur van de populaire column ‘Rondje Horeca’. Maar hier was dan toch eindelijk een echte concurrent ten tonele verschenen. Een medium van een totaal ander kaliber en uit een serieuze hoek. Achter dit blad zat een gedachte, een filosofie en een heuse mediatycoon met lange adem en een flinke zak geld. Wat is het in die dagen nog lang onrustig gebleven in ons toch al niet saaie dorp. En, wees eerlijk, het heeft flink wat teweeggebracht. Het kantoor van De Duinstreek heeft haar deuren inmiddels moeten sluiten en in bepaalde wijken van Bergen is het zelfs zo dat daar geen Bergens Nieuwsblad in de brievenbussen belandt. Dat komt doordat krantenbezorgers al bij het verlaten van het depot van hun fiets worden getrokken door nieuwshongerige Bergenaren. Die pakken dan stapels kranten mee om ze stiekem ergens in de bosjes te gaan lezen en ze daar te laten liggen in de hoop dat niemand anders ze te lezen krijgt. Met hun hoofd boordevol informatie en nieuws gaan ze dan stoer door het dorp lopen en aan iedereen vertellen dat zij dat allemaal zelf aan de weet zijn gekomen. Nee, met de komst van het Bergen Nieuwsblad is de wereld opnieuw begonnen. En laten we hopen dat dit prachtige, messcherpe en rijk geïllustreerde vlugschrift nog lang onderdeel mag uitmaken van onze gemeenschap. Al was het alleen al om te weten welke Bergenaar en nu weer gaat verbouwen of een boom gaat kappen. Ik kan geen week zonder….
Maarten Schiphorst