Opgeruimd staat netjes!

Algemeen
Afbeelding
(Foto: )

In het voorjaar was het normaal dat je moeder het hele huis overhoophaalde voor de "voorjaarsschoonmaak". Bedden, vloerkleden, kleding, lopers en meubilair werden buiten gezet om even lekker te luchten. De ERRES-stofzuiger ging de gehele dag te keer en bij hoge uitzondering mocht je naar binnen. Eergisteren moest ik naar meneer Y om iets te vragen over het verleden van Beverwijk. Ik belde bij de voordeur aan en hij deed open. "Co, zet je fiets maar tegen het hek en kom binnen, dat praat gemakkelijker". Ik kom binnen en wat ik daar zag is met geen pen te beschrijven. Al springend moest ik me door een stapel kranten en dozen wringen. "Loop maar door naar de kamer, dan ga ik effe een bakkie zetten", sprak hij op een vriendelijke toon. De woonkamer inkomend keek ik in het rond. Zitten kon ik niet want alle stoelen lagen vol met kranten en kleding. Naar buiten kijken was ook geen optie want je zag bijna niets, zo smerig waren de ramen. Het leek net of ik staar had op mijn ogen. De muren, het plafond en de deuren hadden allemaal dezelfde bruinkleurige kleur bruin. "De koffie is klaar". Hij kwam met twee bekers koffie en zette deze op de tafel waarvan het kleed in geen dertig jaar een wasmiddel had gezien. Ik keek in de beker en mijn maag keerde om. Hoe los ik dit op!! Er stond een plantje op de vensterbank en dat was mijn redding. "Ik hoor een klap in de keuken, wat was dat". Als een speer liep hij naar de keuken en dat bood mij de gelegenheid om de plant te voeden met mijn koffie. "Gelukkig niets aan de hand, we gaan naar boven", glunderde hij. Ik bespaar u wat ik boven zag maar wat een klerezooi. Hoe kun je in zo'n huis leven. Als mijn vrouw de kamer aan het stofzuigen is, schud ik weleens mijn hoofd. Nu weet ik waarom het moet. Ze heeft wel een bos bloemen verdiend, denk ik en.....vooral doorgaan!

Co Backer jalbacker741@telfort.nl. Week 34 ben ik weer terug, fijne vakantie!